معرفت (دینی) در اسلام: مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان صفحه 137

مجید و روایات و اخبار و معارف الهیه، قطعه نابی را تنظیم کرده اند که در آن ما را از هدف خلقت و از جنبه بسیار باعظمت و پر ارزش بعد معنوی و ملکوتی و الهی و عرشی مان آگاه کردهاند.

پیش از آغاز بحث، که محصول نوشته های این بزرگواران بر پایه آیات و روایات و معارف الهیه است، سزاوار است از زندگی و حیات هر یک از ایشان نکاتی نیز طرح گردد که بسیار قابل توجه است.

ی

اری جستن ابن سینا از نماز

یکی از نکات برجسته زندگی این مرد حکیم و دانشمند، چنان که مرحوم سید محمد باقر خوانساری در کتاب روضات الجنات نقل کرده، این است که خود می گوید: هرگاه در مسئله ای دچار مشکل می شدم و آن مطلب را آن گونه که باید نمی فهمیدم، به مسجد می رفتم و میهمان خدا می شدم. در آن جا، دو رکعت نماز می خواندم و برای حل مشکل فکری و علمی و عقیدتی ام از خدا کمک می خواستم. وقتی نمازم تمام می شد، مسئله نیز برای من حل می شد.

آری، مسجد بیت الله (خانه خدا) است و وجود مقدس پروردگار هم به آن مکان و هم به اهل آن نظر رحمت دارد. تعبیر روایات از کسی که وارد مسجد می شود «ضیف الله» یعنی میهمان خداست. (1). وجود مقدس حضرت حق نیز کریم بوده و کرم او بی نهایت است. لذا، محال است کسی که در خانه او به عنوان میهمان وارد می شود دست خالی باز گردد. (2)

از نماز کمک بگیرید!

این دستور قرآن مجید به همه مومنین در آیه 153 سوره بقره است:

«یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاٰهِ إِنَّ اللّٰهَ مَعَ الصّٰابِرِینَ ». (3)

1- (1)) پی نوشت: . المصنف، عبد الرزاق صنعانی، ج 11، ص 296: «عمرو بن میمون الأودی قال: أخبرنا رسول الله صلی الله علیه وسلم أن المساجد بیوت الله فی الأرض، وأنه لحق علی الله أن یکرم من زاره فیها»؛ الکافی، ج 3، ص 341؛ نیزالمحاسن، برقی، ج 1، ص 48؛ نیز با اختلاف در تحف العقول، حرانی، ص 7: «أبی عبد الله علیه السلام قال: «من أقام فی مسجد بعد صلاته انتظارا للصلاۀ فهو ضیف الله، وحق علی الله أن یکرم ضیفه». الخصال، شیخ صدوق، ص 127: «عباد بن صهیب قال: سمعت جعفر بن محمد علیهما السلام یحدث قال: إن ضیف الله عزوجل رجل حج واعتمر فهو ضیف الله حتی یرجع إلی منزله، ورجل کان فی صلاته فهو فی کنف الله حتی ینصرف». مناقب، ابن شهر آشوب، ج 3، ص 180: «کان (الحسن بن علی علیه السلام) إذا بلغ باب المسجد رفع رأسه ویقول: إلهی ضیفک ببابک. یا محسن قد اتاک المسئ فتجاوز عن قبیح ما عندی بجمیل ما عندک، یا کریم».
2- (2)) . الکافی، ج 3، ص 341؛ نیز المحاسن، برقی؛ ج 1، ص 48؛ نیز با اختلاف در تحف العقول، حرانی، ص 7: «أبی عبد الله علیه السلام قال: «... وحق علی الله أن یکرم ضیفه».
3- (3)) . بقره، 153. نیز: بقره، 45: «وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاٰهِ وَ إِنَّهٰا لَکَبِیرَهٌ إِلاّٰ عَلَی الْخٰاشِعِینَ » .