معرفت (دینی) در اسلام: مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان صفحه 66

شریک کند یا چیزی غیز از خدا بخواهد. زیرا:

خلاف مروت بود که اولیا تمنا کنند از خدا جز خدا.

ابراهیم، علیه السلام، در آتش

در روایات آمده است که وقتی می خواستند حضرت ابراهیم، علیه السلام، را با منجنیق به داخل آتش گداخته پرتاب کنند، جبرئیل به خداوند عرض کرد: خدایا، در همه عالم همین یک دوست را داریم و این را هم دشمنان دارند می سوزانند!؟

از پروردگار خطاب رسید که برو و اگر کمکی خواست برایش انجام بده! جبرئیل نزد حضرت آمد و گفت: من چه می توانم برایت بکنم؟ گفت: هیچ! گفت: دارند تو را در آتش می اندازند! گفت: مرا به عشق کسی دارند در آتش می اندازند که خالق من است. تو چه کار می خواهی برای من بکنی؟ گفت: آمده ام کاری برایت بکنم و مانع شوم. گفت:

«علمه حسبی ».

همین که او دارد مرا می بیند و به حالم آگاه است مرا کافی است. برو و میان من و محبوبم فاصله نشو! (1)چنین ایمانی بود که آتش را بر ابراهیم « برد و سلام » (2) کرد که اهل دل آن را به گلستان تعبیر می کنند. آری، اگر انسان دعوت حق را بفهمد و از شیاطین دور باشد و این حجاب میان او و خدا نباشد، از بودنش در این دنیا لذت می برد و از عبادت و خدمت و حتی مصائبش غرق سرور می گردد و در همه حال استدعا می کند که:

«فلا تخیب بوجهک الکریم عنی ». (3)

1- (1)) . اقتباسی است از این روایت: الأمالی، شیخ صدوق، ص542: «علی بن موسی الرضا، علیه السلام، قال: إن إبراهیم علیه السلام لما وضع فی کفۀ المنجنیق غضب جبرئیل علیه السلام، فأوحی الله عز وجل إلیه: ما یغضبک یا جبرئیل؟ قال: یا رب خلیلک لیس من یعبدک علی وجه الأرض غیره، سلطت علیه عدوک وعدوه! فأوحی الله عز وجل إلیه: اسکت، إنما یعجل العبد الذی یخاف الفوت مثلک، فأما أنا فإنه عبدی آخذه إذا شئت. قال: فطابت نفس جبرئیل علیه السلام، فالتفت إلی إبراهیم علیه السلام فقال: هل لک من حاجۀ؟ فقال: أما إلیک فلا. فأهبط الله عز وجل عندها خاتما فیه ستۀ أحرف: لا إله إلا الله، محمد رسول الله، لا حول ولا قوۀ إلا بالله، فوضت أمری إلی الله، أسندت ظهری إلی الله، حسبی الله».
2- (2)) . اشاره است به: انبیاء، 69: «قُلْنٰا یٰا نٰارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاٰماً عَلیٰ إِبْرٰاهِیمَ » .
3- (3)) . از دعای ابوحمزه ثمالی.