اخلاق خوبان صفحه 167

جز هر چه خدا خواهد بر ما نرسد خوش باش این را به حقیقت دان و آنها همه افسانه (1)

«رَضِینٰا عَنِ اللّٰه قَضٰائَهُ وَ سَلَّمنٰا لِلّه امْره» (2)

ما به قضا و قدر خداوندی رضا داشته و سر به فرمانیم.

خوش است آنچه خدا می پسندد. (3)از این رو در برابر آنچه او می پسندد تسلیم و خاضع خواهیم بود.

گر بخشی و گر سوزی سر بر خط تسلیم است (4)باری، تسلیم و رضا خوشترین همراه و قرین و معاشر برای آدمی است.

«نِعْمِ القَرین الرِضٰی» (5) راحت و امن و عافیت گر طلبی در این جهان زهد و قنوع پیشه کن مملکت رضا طلب (6)

رضا و تسلیم

آنکه در مملکت رضا مقیم یم شود، و در موطن تسلیم مقام می کند، با هر قضیه، خوش دل و با هر بلیه، دلشاد است، زیرا از سر بصیرت درک و دریافت نموده است که آنچه خداوند رقم می زند خوش، مبارک و میمون خواهد بود. آن چه باشد کو کند کان نیست خوش؟ قَدْرَضِینٰا یَفْفَلُ اللّٰه مٰا یَشاء

1- 1) الهی قمشه ای.
2- 2) نهج البلاغه، خطبه / 27.
3- 3) الهی قمشه ای.
4- 4) ملا هادی سبزواری.
5- 5) نهج البلاغه، حکمت، 4.
6- 6) فیض کاشانی.