اخلاق خوبان صفحه 187

گرانبهایی است که پیامبر باکرامت اسلام صلی الله علیه و آله به یادگار گذارد.

«انَّی تارِکٌ فِیْکُم الثَقَلَین کتابَ اللّٰه و عِتْرَتی» (1)

ما نیز اگر بخواهیم به بهشت موعود حق راه یابیم جز با تمسک و توسل به این دو سرمایه جاوانه امکان پذیر نیست.

همچنانکه در دنیا نیز دست یابی به هر حقیقت جز با اتصال و ارتباط قرآن کریم و عترت پیامبر ممکن نمی نماید.

طریق رسیدن

باری، با پای عقل و خرد هرگز نمی توان راه را طی کرد و به حقیقتی دست یافت، همچنانکه آن لاک پشت در رسیدن به مقصدِ منظور عاجز و ناتوان بود. عقل جزوی را وزیر خود مگیر عقل کل را ساز ای سلطان وزیر (2)

کسی که تنها با تکیه بر عقل خویش پیش می رود، کورانه عصا می زند که البته آسیب زده، و آسیب نیز می بیند. ما که کورانه عصاها می زنیم لاجرم قندیل ها را بشکنیم (3)

همچنانکه اگر کسی دست به دامان این دو یادگار آسمانی شود، اما پیش از رسیدن لب به سخن بگشاید، سقوط و شکست او نیز محتوم و مسلم است، و برای همیشه تباه و هلاک می شود.

بنابراین، این دو سرمایه گرانمایه، بی نهایت، مغتنم است. و جایگزین نمودن این دو با هر چیز دیگر همچون جایگزین نمودن طلای ناب با خرمهره ای بی بهاست.

1- 1) بحار، ج 35، ص 184.
2- 2) مثنوی معنوی، دفتر چهارم، بیت 1258.
3- 3) مثنوی معنوی، دفتر دوم، بیت 437.