اخلاق خوبان صفحه 30

خود قرار گیرد زیبا نموده، و مایه زیبایی خواهد بود. و آن وقتی است که انسان در زیادت خود بکوشد، و خود را از ظرفیت ضیق رهایی داده، و به وسعتی نامتناهی دست یابد. به گونه ای که کمی ها و کسری ها در وجود وی هیچ تاثیری نداشته و اثرگذار نباشد. تا جایی که نه از شادی ها شاد، و نه از غم ها غمین شود.

و این، چیزی است که مطلوب و محبوب خداوند است. از این رو در پاداش آدمی، آنجا که وی را از جهت نعمت ها سپاس می گوید، و شاکر می شود، نعمت هایش را افزون نمی کند، بلکه خودِ آدمی را زیادت بخشیده و وسعت ارزانی می دارد. وگرنه وقتی که انسان با ظرفیتی کم باشد، فزونی نعمت ها جز رنج و زحمت حاصلی ندارند.

«لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ»

اگر شاکر و سپاس گزار باشید، شما را -و نه نعمت ها را -زیادت و وسعت می بخشم.