اخلاق خوبان صفحه 58

بردمد آن از دهان و از لبش

قیامت

بنابراین قیامت روزی بس عظیم و بزرگ است.

«یَوْمٍ عَظِیمٍ» (1)

و همین عظمت موجب آن شده است که نام هایی کثیر و فراوان با خود داشته باشد.

و یکی از مهمترین نام های قیامت «یَوْمَ الْحَسْرَهِ» است، چرا که در آن روز بسیاری از انسان ها در حسرت و تاسف و سرافکندگی فرو می روند.

و البته، تنها تاثر و حسرت ایشان در این است که چرا با چراغ عقل و خرد، پیش نرفتند، و همین حقیقت را نیز با جهانی غم و اندوه بر زبان می رانند.

«لَوْ کُنّٰا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مٰا کُنّٰا فِی أَصْحٰابِ السَّعِیرِ» (2)

اگر گوشی شنوا داشته، و تعقل می کردیم، اکنون در این آتش سوزان و پرلهیب جای نمی گرفتیم.

همنشین سوء

و از چیزهایی که اهل آتش بر آن تعقل نکردند و خود از آن یاد می کنند، انتخاب همنشین سوء و نارواست.

«یٰا وَیْلَتیٰ لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاٰناً خَلِیلاً» (3)

1- 2) انعام / 15.
2- 3) ملک / 10.
3- 4) فرقان / 21.