آثار مثبت عمل: مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان صفحه 118

انسان«عزیز الوجود»عالم خلقت

می گویند:انسان نسبت به تمام جانداران عالم، «عزیز الوجود» است،یعنی جزء عناصر و اجناس کمیاب است.تعداد آنها از زمان آدم علیه السلام تا قیامت،نسبت به موجودات زنده،بلکه نسبت به همه عالم که می سنجند،بسیار کم است.

در میان انسان ها،عاقلان «عزیز الوجود» هستند،یعنی در میان این همه جمعیت انسان،خردمندانِ در مسیر صحیح،کم هستند.نمی گویند که انسان ها فاقد عقل هستند،یا کمبود عقل دارند،بلکه می فرمایند:در جمع انسان ها، عاقلان،یعنی آنهایی که عقل را در محور صحیحی به کار می گیرند، «عزیز الوجود» هستند.

پروردگار در همه زمان ها یک پیام دارد و آن این است: «وَ أَکْثَرُهُمْ لاٰ یَعْقِلُونَ» (1)یعنی از صد نفر،پنجاه نفر به بالا اندیشه نمی کنند و عقل را آن گونه که باید،به کار نمی گیرند.

تفکّر انسان«عزیز الوجود»

پروردگار درباره قرآن می فرماید:ما این قرآن را برای هدایت مردم نازل کردیم:

« هُدیً لِلنّٰاسِ وَ بَیِّنٰاتٍ مِنَ الْهُدیٰ وَ الْفُرْقٰانِ» (2)

ولی در سوره زمر می فرماید:

« إِنَّمٰا یَتَذَکَّرُ أُولُوا الْأَلْبٰابِ» (3)

فقط خردمندان واقعی،کتاب را باور دارند و بر اساس آن عمل می کنند،که آنها «عزیز الوجود» هستند.

در امت های پیامبران،چهره های واقعی خیلی اندک هستند.

1- (1)) - مائده(5):103؛ و بیشترشان اندیشه نمی کنند.
2- (2)) - بقره(2):185؛ قرآنی که سراسرش هدایتگر مردم است و دارای دلایلی روشن و آشکار از هدایت می باشد،و مایه جدایی [ حق از باطل ] است.
3- (3)) - زمر(39):9؛ فقط خردمندان متذکّر می شوند.