آثار مثبت عمل: مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان صفحه 151

تعمیر مسجد الحرام و آلوده باطنان

کسانی که دارای باطن آلوده بودند،یک بار تصمیم گرفتند که مسجد الحرام را نوسازی کنند.مسجدی در عالم،به ارزش مسجد الحرام نیست.برای نوسازی کردن مسجد الحرام باید پول سنگینی را خرج می کردند.خود این هزینه کردن، ظاهرش مثبت است،اما پروردگار عالم در قرآن مجید فرمود: «مٰا کٰانَ لِلْمُشْرِکِینَ أَنْ یَعْمُرُوا مَسٰاجِدَ اللّٰهِ» (1)شایسته و سزاوار نیست که چهره های شناخته شده مشرکان مکه،مسجد الحرام را نوسازی کنند.چرا شایسته نیست ؟ «شٰاهِدِینَ عَلیٰ أَنْفُسِهِمْ بِالْکُفْرِ» اگر هیچ کس هم که در این عالم آگاه و شاهد نباشد،خودشان آگاه هستند که باطنِ آلوده ای دارند.

یک وقت شخصی آلوده است،ولی خودش جاهل به آلوده بودن باطنش است.

بعد که بیدار می شود،می گوید:نمی دانستم که این نیت و فکر،بد و شیطانی بوده است.نمی دانستم این اعتقادی که به خدا داشتم،اعتقاد درستی نبوده است.این انسان که ندانسته عملی را مرتکب شده و نمی دانسته که حرام است و حالا بیدار شده است،یقیناً به رحمت پروردگار نزدیک تر است،تا انسانی که هم باطن و هم ظاهر آلوده دارد و به این آلودگی هم آگاه است.

پروردگار در این آیه می فرماید:این ها آلودگانِ آگاه هستند،یعنی می دانند که این اعتقادی که دارند،بر اساس دلیل،برهان،عقل،منطق نیست.اکثر مردم این مقدار را توجه دارند.

روزه خواری رئیس شهربانیِ هارون الرشید

در روایت است که شخصی به خدمت حضرت رضا علیه السلام رسید و گفت:

یابن رسول اللّه ! من رییس شهربانی زمان هارون را در شهر بغداد،در ماه رمضان،در