آثار مثبت عمل: مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان صفحه 153

بیعت کردند و آنهایی که در این راه از آنها تبعیت کردند،همگی را خدا لعنت کند و تبعیت آنها هم به این بوده است که اگر در کربلا بودند،در لشگر یزید قرار می گرفتند،حتی اگر در آن زمان زندگی نکرده و نمی کنند،یعنی اگر در زمان ما هم، کسی فقط راضی به کشته شدن ابی عبدالله علیه السلام باشد،جزء همین لعنت شدگان است.

آگاهی آلودگان به آلودگی عمل خویش

خدا آگاهانِ آلوده را لعنت کند.این مسأله در قرآن مجید و روایات ما،یک مسأله محوری است،چون عقیده قرآن مجید بر این است که اکثر آلودگان و بدکردارانِ جهان،آگاه بودند،نه جاهل.محال است حکیمی چون پروردگار،جاهل را تا زمانی که در جهل است،محاکمه کند.

خدا در قرآن مجید می فرماید: «إِلاّٰ خَلاٰ فِیهٰا نَذِیرٌ» (1)ما هیچ امتی را در قیامت عذاب نمی کنیم،مگر این که برای آنها هشدار دهنده بفرستیم.ممکن است این هشدار دهنده،پیغمبر،امام معصوم،قرآن،عالم ربانی،مؤمن کامل،عاقل پخته و یا عقل خودش باشد.این حرف پروردگار حکیم است:ما احدی را به خاطر آلودگی های باطن و آلودگی های ظاهرش عذاب نمی کنیم،مگر هشدار دهنده ای بفرستیم که او را بیدار و بینا کند.

در فرهنگ الهی،فقط جاهلِ قاصر معذور است.این در دین ما یک حقیقت بسیار زنده است.شما احکام حج را نگاه کنید؛گاهی زائر،نا آگاه عملی را انجام می دهد که خلاف مناسک حج است.در این مورد همه فقها فتوا می دهند که حج او باطل نیست،چون جاهل قاصر است و جاهل مقصر نیست.

قرآن می گوید:اغلب ناپاکان،بد کردارانِ عالم و کسانی که خباثت باطن داشتند،از آگاهان بوده اند،ولی علت مخالفتشان با خدا،انبیاء علیهم السلام و مردم مؤمن،