آثار مثبت عمل: مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان صفحه 219

صدا زد،گفت:عزیز دلم !-این قطعه خیلی ناب است و یک نسخه کامل زندگی است-

«تَعَلَّمْتُ سَبْعَهَ الآفٍ مِنَ الحِکْمَهِ» (1)هفت هزار چشمه حکمت از قلب من جاری کرده اند.دل عجب گنجایش و گیرندگی ای دارد.

سحر گه ره روی در سرزمینی

با حرف،آدم حکیم و عارف نمی شود.هفت هزار چشمه حکمت از قلب من جاری کرده اند.پسرم ! امروز چهار کلمه از آن هفت هزار چشمه را می خواهم به تو یاد بدهم که با یاد گرفتن این چهار کلمه،خداوند در قیامت،تو را دوش به دوش من وارد بهشت کند.یعنی ظرفیت تو فعلاً چهار کلمه است و از هفت هزار کلمه،شش هزارنهصد و نود و شش کلمه آن پیش خودم می ماند.

چهار عمل برای ورود به بهشت

1-ایمان

«تَعَلَّمْتُ بِسَبْعَهِ الآفٍ مِنَ الحِکْمَهِ» هفت هزار چشمه حکمت.چرا از این قلب، هفت هزار چشمه جوشاندند ؟ چون در مدت عمر خود،تارک شش گناه بود که مادر همه گناهان است؛زبانم به هیچ کلام آلوده ای آلوده نشد.در عمرم به اندازه ارزنی در هیچ برنامه ای خیانت نکردم.کاری که در این دنیا بی ارزش بود،خودم را هزینه آن کار نکردم.در همه عمرم به نامحرمی به حرام چشم نیانداختم.در همه عمرم پاسبان زبانم بودم که در حق خدا و خلق به بی راهه نرود و در همه عمرم به چیزی در این عالم مادی طمع نکردم.با این اعمال،هفت هزار چشمه حکمت در قلب من می جوشد.

پسرم ! از این هفت هزار،چهار کلمه از آن را برای تو بگویم.