آثار مثبت عمل: مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان صفحه 240

نیت نمازگزار باید خالص و شکم نمازگزار از حرام خالی باشد.این جاده صحیح نماز است که اگر این جاده را یک جامعه طی کند،سفره فحشا و منکرات جمع می شود و این از برکات نماز است.

اعراض از نماز موجب ارتکاب منکرات

اما اگر مردم از نماز روی گردان باشند؛بی نماز باشند،یا از نماز صحیح به دور باشند،هیچ ضمانتی برای آنها نیست که آلوده به فحشا و منکرات نشوند.مثلاً می گوید:من که نمی خواهم نماز بخوانم،چرا مال مردم را نبرم ؟ چرا این زمین را با دزدی و نیرنگ نگیرم ؟ چرا در لباس یا لقمه ام دقت کنم که حلال باشد ؟ اگر اهل نماز نیست،برای دچار شدن به فحشا و منکرات ضمانتی ندارد.

اگر هم نماز می خواهد بخواند،یک ورزش بدنی می کند و در ضمن هم یک الفاظی را به زبان جاری می کند،که این هم باز برای محفوظ ماندن از فحشا و منکرات ضمانتی ندارد.

اما نمازگزار واقعی به این دو هدف دنیایی که خدا از نماز دارد،می رسد.اصل هم این دو هدف می باشد و خود نماز فرع است.پروردگار به میوه نماز نظر دارد،که قطع فحشا و منکرات است.خود نماز یک راه و وسیله می باشد.خدا بهشت را در نظر دارد،که جاده اش همین نماز است.مردم از این جاده به بهشت می رسند.بقیه عبادات،حالات و کوشش های مثبت هم نتیجه آنها مهم است.

ائمه علیهم السلام،آگاه به تمامی ادیان

اما چهار آیه ای که حضرت موسی بن جعفر علیه السلام از انجیل خواندند.چون علم به انجیل نزد موسی بن جعفر علیه السلام بوده است.طبق روایات ما،ائمه علیهم السلام عالِمِ کامل به «وحی اللّه»بودند.چون کار آنها تبلیغ دین،وحی و فرهنگ خدا بوده است و باید