آثار مثبت عمل: مجموعه سخنرانیهای استاد حسین انصاریان صفحه 54

ادامه می دهد.

این سه حقیقت،قوی ترین مانع برای ورود گناه به زندگی است.اما اراده برای الآن او حاصل می شود،تا گناهی که با آن در ارتباط است،ترک کند.اگر آن معرفت حال بیاید،درون او،مجبور به قصد جدی برای ترک گناه می شود.هم چنین نسبت به آینده هم تصمیم جدی می گیرد که اجازه ندهد دوباره گناه در زندگی او راه پیدا کند.

و نسبت به گذشته با خود می اندیشد و حساب گری می کند که گناهان گذشته من از چه نوع گناهانی بوده است ؟ مثلاً اگر ترک نماز بوده،با قضای آن نمازها باید این خلأ گذشته را پر کنم.اگر مال مردم بوده،از همین امروز مال هر کس را به او برگردانم.اگر گناه گذشته من،پایمال کردن حق زن و بچه بوده،با کمال تواضع به همسر و فرزندانم بگویم که اشتباه کردم.من می خواهم برای شما کارهایی انجام دهم که گذشته بد من نسبت به شما،جبران شود.

این محصولِ آن حالی است که از آن علم پیدا می شود.هم چنین اراده ای است که انسان را بر پاک کردن گذشته از نا پاکی ها تحریک می کند.اراده ای بر جلوگیری از آلوده شدن در آینده و قطع نا پاکی های فعلی؛این معنی توبه است.

توبه شایسته پذیرش خدا

از نظر علمای اخلاق،توبه یک حقیقت مرکبه است.توبه این نیست که در قلب ما یک نسیم پشیمانی بیاید و بگوییم:خدایا ! اشتباه کردیم،ما را ببخش.چون زیاد اتفاق می افتد که انسان به اشتباه خود پی می برد و اظهار پشیمانی می کند،لکن دوباره به گناه برمی گردد و رفتار ناصحیح گذشته را تکرار می کند.

خداوند،از انسان توبه اصلاح گر می خواهد.توبه ای که باطن انسان را شستشو دهد و اعضا و جوارح را از همه گناهان قطع کند.هم چنین آن توبه،در آینده به او