حق به او نزدیک شد ، دستش را از گردنش باز کرد ، خاک از چهره اش پاک نمود ، و فرمودند : ای بهلول ! تو را بشارت باد که آزاد شده خدا از آتش جهنمی ، سپس رو به اصحاب کردند و فرمودند : به گونه ای که بهلول به تدارک گناه برخاست ، به تدارک گناه برخیزید ، سپس دو آیه را تلاوت فرمودند و بهلول را به بهشت بشارت داد (1) .
توبه مردی از کارگزاران ستمکاران
عبد اللّٰه بن حمّاد از علی بن ابی حمزه نقل می کند که مرا دوستی بود از نویسندگان امور اداری بنی امیه ، به من گفت : از حضرت صادق علیه السلام اجازه بگیر تا من خدمت آن بزرگوار برسم ، از حضرت اجازه گرفتم ، حضرت اجازه دادند ، وقتی بر حضرت وارد شد سلام کرد و نشست و گفت : فدایت شوم ، در دولت بنی امیه کارگزار بودم ، ثروت زیادی نصیب من شد در حالی که برای به دست آوردن آن ثروت مقررات شرع را رعایت نکرده ام .
امام صادق علیه السلام فرمودند : اگر بنی امیه برای خود کاتبی نمی یافتند و غنیمتی به آنان نمی رسید و جمعی از جانب ایشان نمی جنگیدند ، حق مرا به غارت نمی بردند . اگر مردم آنان را وامی گذاشتند و باعث قدرت آنان نمی شدند ، کاری از دست آنان برنمی آمد .
جوان به حضرت عرضه داشت : آیا برای من راه خروجی از این بلای عظیم وجود دارد ؟ حضرت فرمودند : اگر بگویم انجام می دهی ؟ عرض کرد : آری ، فرمودند : از تمام ثروتی که از طریق دیوان بنی امیه به دست آورده ای دست بردار ، هر که را می شناسی مال او را به او برگردان و هر که را نمی شناسی از جانب او صدقه بده ، من بهشت را از جانب خدا برای تو ضمانت می کنم ، جوان
1- 1) - امالی صدوق : 42 ، المجلس الحادی عشر ، حدیث 3 ؛ بحار الأنوار : 6 / 23 ، باب 20 ، حدیث 26 .