عبرت آموز: مجموعه ای از نکته ها و داستان های کتب استاد حسین انصاریان صفحه 291

از جانب حضرت ربّ مأمور به نماز بوده است ، ولی اینکه چگونگی و کیفیّت و شرایط و عدد رکعات و اوقات آن به چه صورت بوده بر ما پوشیده است و دانستن آن هم چندان سودی ندارد . آنچه اهمیّت دارد این است که آدم برای بجا آوردن نماز مکلّف و مسئول بوده و آیین وی همراه با حکم نماز بود .

کتاب با ارزش « بحار الانوار » (1) از کتاب پراعتبار تهذیب شیخ طوسی - آن فقیه والا و مفسّر بزرگ و محدّث خبیری که علّامه حلّی در باره او فرموده است : « من مردی در علم و عمل نظیر او نمی شناسم » - روایت می کند که حضرت صادق علیه السلام فرمود :

به هنگامی که آدم از دنیا رفت و زمان نمازگزاران بر او فرا رسید ، فرزندش هبه اللّٰه به امین وحی گفت : ای فرستاده حق ! پیشقدم شو تا بر جنازه آدم نماز گزارده شود .

فرشته الهی پاسخ داد : خداوند جهان ما را به سجده بر پدرت امر کرد ، و هم اکنون در شأن ما نیست که بر نیکوترین فرزند وی مقدّم شویم ؛ شما بر ما پیشی گیر و با پنج تکبیر - به همان صورت که بر امّت محمّد صلی الله علیه و آله واجب خواهد شد - بر جناز نماز بخوان . از پس آن نماز ، واجب شد بر جنازه فرزندان وی قبل از دفن، نماز میّت خوانده شود .

با کمال تأسّف بسیاری از جوامع و امّتها از فرهنگ الهی دور شدند و به پرستش بتهای زنده و مرده دچار آمدند و به سبب نحسیِ شرک و کفر از حقایق الهیّه محروم گشتند و بدتر از هر چیز ، از نماز ، این فیض عظیم الهی ، بی بهره ماندند . زندگان آن جوامع بی نماز هستند و مرده هایشان بدون بدرقه نماز یا دفن می شوند و یا به آتش می سوزند .