عبرت آموز: مجموعه ای از نکته ها و داستان های کتب استاد حسین انصاریان صفحه 81

توبه بدنبال توبه

عطار در « منطق الطیر » روایت می کند : مردی پس از گناه روی گناه و کثرت معصیت توفیق توبه یافت ، پس از توبه بر اثر غلبه هوای نفس دچار معصیت شد ، بار دیگر توبه کرد ولی توبه خود را شکست و گرفتار گناه شد تا جایی که به عقوبت و جریمه و مکافات و کیفر بعضی از گناهانش مبتلا شد و به این حقیقت آگاهی پیدا کرد که عمرش را به بی حاصلی تباه کرده و نزدیک به رحلت شده به خیال توبه افتاد ، ولی از خجالت و شرمساری روی توبه نداشت و چون دانه گندم روی تابه سرخ شده از آتش در سوز و گداز بود ، تا وقت سحر از منادی غیبی شنید : ای گنهکار خدای مهربان می فرماید : چون اول توبه کردی تو را بخشیدم ، وقتی توبه شکستی در حالی که می توانستم از تو انتقام بگیرم مهلتت دادم تا توبه کردی و توبه ات را پذیرفتم تا بار سوم که توبه شکستی و خود را در معصیت غرق کردی ؛ اکنون اگر به خیال توبه هستی توبه کن که توبه ات را می پذیرم (1) .

توبه در میدان جنگ

نصر بن مزاحم در کتاب « وقعه صفّین » نقل می کند : هاشم مرقال می گوید : با تعدادی از قاریان قرآن در جنگ صفّین برای یاری امیر المؤمنین علیه السلام شرکت داشتم ، جوانی از طایفه غسّان از لشکرگاه معاویه به میدان آمد ، رجز خواند ، به علی علیه السلام ناسزا گفت و مبارز طلبید . به شدت ناراحت شدم ، از اینکه فرهنگ خطرناک معاویه ، این چنین مردم را گمراه کرده بود دلم سوخت ، به میدان تاختم و به آن جوان غافل گفتم : ای جوان ! هر سخنی که از دهان درآید ، در پیشگاه خداوند حساب دارد ، اگر حضرت حق از تو بپرسد : چرا به جنگ علی بن