عبرت آموز: مجموعه ای از نکته ها و داستان های کتب استاد حسین انصاریان صفحه 85

« لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخٰاسِرِینَ » (1)؛

از زیانکاران خواهیم شد .

به دنبال این توجه و بیداری ، و فروتنی و خاکساری ، و ندامت و پشیمانی ، و گریه و انابه ، و در آمدن از خودی و خدایی شدن ، ابواب رحمت به روی آنان باز شد ، لطف دوست به دستگیری از آنان شتافت ، عنایت محبوب به استقبال از آنان آمد :

« فَتَلَقّٰی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِمٰاتٍ فَتٰابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوّٰابُ الرَّحِیمُ » (2).

آدم از پروردگارش دریافت کلمات نمود ، پس توبه اش پذیرفته شد ، همانا خداوند توبه پذیر و مهربان است .

نور ربوبیت در کلمات تجلی کرد و به جان آدم راه یافت . با پیوستگی این سه حقیقت ، یعنی نور ربوبی و کلمات و جان آدم ، توبه تحقق پیدا کرد ، توبه ای که گذشته را جبران و آینده ای روشن پیش روی تائب قرار داد .

از حضرت باقر علیه السلام روایت شده کلمات عبارت بود از :

اَللّهُمَ لَا إلٰهَ إلَّا أنْتَ ، سُبْحَانَکَ وَ بِحَمْدِکَ رَبِّ إنّی ظَلَمْتُ نَفْسِی ، فَاغْفِر لِی ، انَّکَ خَیْرُ الغَافِرِینَ ، اللّٰهُمَّ لَا إِلهَ إِلَّا أنْتَ ، سُبْحانَکَ وَ بِحَمْدِکَ ، رَبِّ انّی ظَلَمْتُ نَفْسِی ، فَارْحَمْنِی انَّکَ خَیْرُ الرّاحِمِینَ ، اللّٰهُمَّ لَا إِلهَ إِلَّا أنْتَ ، سُبْحانَکَ وَ بِحَمْدِکَ ، رَبِّ انّی ظَلَمْتُ نَفْسِی ، فَتُبْ عَلَیَّ انَّکَ أَنْتَ التَّوّابُ الرَّحِیمُ (3) .

و نیز روایت شده : آدم اسماء بزرگ و گرانقدری را مکتوب بر عرش حق دید ، در رابطه با آنها پرسید ، به او گفته شد : برترین موجودات از نظر منزلت نزد خدایند : محمد ، علی ، فاطمه ، حسن و حسین . آدم برای قبول توبه و بالا رفتن

1- 1) - اعراف : 23 .
2- 2) - بقره : 37 .
3- 3) - مجمع البیان : 1 / 112 ؛ بحار الأنوار : 11 / 157 ، باب 3 .