کتابخانه بالقرآن

مرگ و فرصتها: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 122

صفحه 122

می شود عاشقِ عارفِ آگاهِ صادق، نصف شب بیدار شده و دارد «یا الله» می گوید و خدا نیز با عشق می گوید: لبیک.

جبرئیل بر زمین احاطه دارد، نگاهی به کرۀ زمین انداخت، دید کسی که این گونه به او لبیک بگوید، نیست. گفت: خدایا! به چه کسی داری لبیک می گویی؟ خطاب رسید: فلان مکان را نگاه کن. جبرئیل دید شخصی بت پرست نصف شب بلند شده و در مقابل بت دارد اشک می ریزد و مناجات می کند. خداوند به جبرئیل فرمود: او حال خیلی خوبی دارد و با امید دارد با بت خود حرف می زند، بت که جواب او را نمی دهد، من نیز اگر جواب او را ندهم، چه کسی جوابش را بدهد؟

چرا از این خدا دل سرد باشد؟ خدایی که به کثیف ترین افراد روزی می دهد، آب و نان، آفتاب، هوا و زندگی آنها را تأمین می کند و گاهی به حرف آنها گوش می دهد، دل سردی و ناامیدی در مورد او درست است؟

دوستان را کجا کنی محروم تو که با دشمن این نظر داری (1)

چرا کسی از خدا و انبیا و ائمه علیهم السلام دل سرد باشد؟ تکیه گاه های واقعی در دنیا و آخرت همین ها هستند و بقیه تکیه گاه نیستند. زلف خود را به زلف هیچ کس دیگر گره نزن. «دَرَجٰاتٍ » برای شماست.

تقرب به خدا در سایۀ طاعت

متن فرمایش و سفارش حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام را عنایت کنید، تا به همان روشی که خودشان فرمودند، برای شما بگویم و مجلس نورانی تر شود. این سفارش را بشنوید:

«تقربوا الی الله بالطاعه» (2)

با عبادت به مقام قرب خدا برسید. این قرب، قرب جسمی و مکانی نیست،

1- (1)) - سعدی.
2- (2)) - تحف العقول: 227؛ بحار الأنوار: 75/ 104، باب 19، حدیث 3؛ «من حکمه علیه السلام أیها الناس إنه من نصح لله و أخذ قوله دلیلا هدی للتی هی أقوم و وفقه الله للرشاد و سدده للحسنی فإن جار الله آمن محفوظ و عدوه خائف مخذول فاحترسوا من الله بکثره الذکر و اخشوا الله بالتقوی و تقربوا إلی الله بالطاعه فإنه قریب مجیب قال الله تبارک و تعالی وَ إِذٰا سَأَلَکَ عِبٰادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدّٰاعِ إِذٰا دَعٰانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَ لْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ فاستجیبوا لله و آمنوا به فإنه لا ینبغی لمن عرف عظمه الله أن یتعاظم فإن رفعه الذین یعلمون عظمه الله أن یتواضعوا و عز الذین یعرفون ما جلال الله أن یتذللوا له و سلامه الذین یعلمون ما قدره الله أن یستسلموا له و لا ینکروا أنفسهم بعد المعرفه و لا یضلوا بعد الهدی.»