مرگ و فرصتها: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 198

اما دربارۀ بهشت « کَثِیراً » نگفته است، معلوم می شود که تعداد جهمی ها بیشتر است. می دانید چه کسانی به جهنم می روند؟ از قابیل تا آخرین گنهکار حرفه ای در روز قیامت وارد جهنم می شوند.

اما کرم حضرت زین العابدین علیه السلام را ببینید، می فرماید:

خدایا! در روز قیامت، قبل از این که اهل جهنم را به جهنم ببری، اول مرا به جهنم ببر و به قدری بدن مرا بزرگ کن که هفت طبقۀ جهنم را پر کند و برای کسی دیگر جا نماند. این بندۀ کریم خدا است که این حرف را می زند. ببینید خود خدا چه کرمی دارد؟ این کرم بنده اش است.

عطای کریمانۀ امام حسین علیه السلام

کسی در زد، امام حسین علیه السلام پشت در آمد فرمود: کیست؟ گفت: یا بن رسول اللّه! نیازمندم. حضرت در را باز نکردند، قنبر را صدا کرده، فرمودند: ما چند روزی است که از مکه آمده ایم، پول چقدر مانده است؟ گفت: یا بن رسول اللّه! چهار هزار دینار مانده است؟ فرمود: همه را بیاور. قنبر گفت: می خواهید همه را به نیازمند بدهید؟ فرمود: آری.

حضرت تمام پولها را در عبای خود گذاشت و از سوراخ بالای در بیرون داد و فرمود: بگیر. پول و عبا را گرفت و پشت در نشست و مرتب گریه کرد. امام آمد و در را باز نکرده فرمود: من چیز دیگری نداشتم. هر چه بود برایت آوردم، اگر کم است، بار دیگر بیا. چرا گریه می کنی؟ گفت: یا بن رسول اللّه کم نیست، گریه ام برای این است که چرا باید در آینده شما زیر خاک بروید. ای کاش این دست برای مردم می ماند. (1)اگر گناه کرده اید، کار با کریم سخت نیست. تو فقط گردن خود را کج کن و بگو که اشتباه کردم. او نیز می بخشد. نگو مرا راه نمی دهند، این خود از گناهان بزرگ است.