مرگ و فرصتها: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 219

می فرماید: آخرت می خواهد بپا شود، بشود، ولی این چند لحظه ای که از عمر تو باقی مانده، از کار کاشت این نهال دست برندار، چون کار مثبت است. برپایی آخرت برای تو مجوّز تعطیل کار مثبت نیست. (1)

اشتیاق انبیا و اولیا به کار

تمام انبیا و اولیا علاقه مند به کار بودند و از بیکاری فراری بودند. در قرآن مجید، بنا بر آیات سورۀ قصص، وقتی موسی علیه السلام در اوج جوانی، آن حادثۀ درگیری برایش به وجود آمد که فردی از قوم بنی اسرائیل، یعنی از اولاد حضرت یعقوب علیه السلام با شخصی از درباریان درگیری داشت و مظلوم واقع شده بود، موسی بن عمران علیه السلام در آن ماجرا دخالت کرد که منجر به کشته شدن آن شخص درباری شد. (2)حضرت موسی بن عمران علیه السلام چهرۀ معروفی بود، چون از زمان شیرخوارگی در دامن فرعون بزرگ شده بود و همه او را فرزند اعلی حضرت می دانستند.

البته آن زمانی که در دربار بود، درباری به معنای مصطلح نبود و در هیچ گناه و ستمی در دربار شرکت نداشت. حادثۀ عجیبی بود که پروردگار عالم می خواست نابود کنندۀ فرعون را در دامن خود فرعون بزرگ کند و به تمام ستمکاران بفهماند:

شما با اسب ظلم و ستمی که دارید، بتازید، ولی من تمام راه ها را به روی شما می بندم. نمی توانید از حوزۀ حکومت من فرار کنید.

« وَ مٰا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ وَ لاٰ فِی السَّمٰاءِ وَ مٰا لَکُمْ مِنْ دُونِ اللّٰهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لاٰ نَصِیرٍ » (3)

هیچ کدام نمی توانید مرا درمانده کنید، یا درهایی که من می بندم، باز کنید و بروید. شما در دایره ای بسته زندگی می کنید و راه فراری برای شما وجود ندارد و من نیز عجله ای ندارم که شما را در این دایرۀ بسته گیر بیاندازم. اسب ظلم و ستم

1- (1)) - مستدرک الوسائل: 460/13، باب 1، حدیث 15892 - 15893 - 15894 - 15895؛ «أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله مَا مِنْ مُسْلِمٍ یَغْرِسُ غَرْساً أَوْ یَزْرَعُ زَرْعاً فَیَأْکُلُ مِنْهُ إِنْسَانٌ أَوْ طَیْرٌ أَوْ بَهِیمَهٌ إِلَّا کَانَتْ لَهُ بِهِ صَدَقَهً.» «أَبِی أَیُّوبَ الْأَنْصَارِیِّ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله قَالَ مَنْ غَرْسَ غَرْساً فَأَثْمَرَ أَعْطَاهُ اللَّهُ مِنَ الْأَجْرِ قَدْرَ مَا یَخْرُجُ مِنَ الثَّمَرَهِ.» «أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله قَالَ إِنْ قَامَتِ السَّاعَهُ وَ فِی یَدِ أَحَدِکُمُ الْفَسِیلَهُ فَإِنِ اسْتَطَاعَ أَنْ لَاتَقُومَ السَّاعَهُ حَتَّی یَغْرِسَهَا فَلْیَغْرِسْهَا.» «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله مَنْ بَنَی بُنْیَاناً بِغَیْرِ ظُلْمٍ وَ لَااعْتِدَاءٍ أَوْ غَرَسَ غَرْساً بِغَیْرِ ظُلْمٍ وَ لَااعْتِدَاءٍ کَانَ لَهُ أَجْراً جَارِیاً مَا انْتَفَعَ بِهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ الرَّحْمَنِ.» الکافی: 261/5، حدیث 7؛ «یَزِیدَ بْنِ هَارُونَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ الزَّارِعُونَ کُنُوزُ الْأَنَامِ یَزْرَعُونَ طَیِّباً أَخْرَجَهُ اللَّهُ عز و جل وَ هُمْ یَوْمَ الْقِیَامَهِ أَحْسَنُ النَّاسِ مَقَاماً وَ أَقْرَبُهُمْ مَنْزِلَهً یُدْعَوْنَ الْمُبَارَکِینَ.» کنز العمال: 3 /897، حدیث 9081؛ «قال صلی الله علیه و آله : مَن نَصَبَ شَجرَهً وصَبَرَ علی حِفظِها والقِیامِ علَیها حتّی تُثمِرَ، کانَ لَهُ فی کُلِّ شَیءٍ یُصابُ مِن ثَمَرِها صَدَقهٌ عِندَ اللّه.»
2- (2)) - اشاره به سوره قصص 15 - 16؛ «و [ موسی ] به شهر وارد شد در حالی که اهل آن [ در خانه ها استراحت می کردند و از آنچه در شهر می گذشت ] بی خبر بودند ، پس دو مرد را در آنجا یافت که با هم [ به قصد نابودی یکدیگر ] زد و خورد می کردند ، این یک از پیروانش ، و آن دیگر از دشمنانش ، آنکه از پیروانش بود از موسی بر ضد کسی که از دشمنانش بود درخواست یاری کرد ، پس موسی مشتی به او زد و او را کشت ، گفت : این [ نزاع میان آن دو ] از عمل شیطان است ، قطعاً او گمراه کننده و دشمنی اش آشکار است . * گفت : پروردگارا ! [ از اینکه از جایگاهم درآمدم و وارد شهر شدم ] به خود ستم کردم [ مرا از شرّ دشمنانم حفظ کن ] و آمرزشت را نصیب من فرما . پس خدا او را آمرزید ؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است .»
3- (3)) - عنکبوت (29) : 22؛ «و شما نه در زمین و نه در آسمان نمی توانید خدا را عاجز کنید [ تا از دسترس قدرت او بیرون روید ] ، و شما را به جای خدا هیچ سرپرست و یاوری نیست .»