مرگ و فرصتها: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 220

خود را بیاندازید و بتازید، اگر بیدار شدید و توبه کردید، اهل نجات هستید، اما اگر بیدار نشدید و توبه نکردید، همه طرف بن بست است و راه فراری وجود ندارد:

«و لا یمکن الفرار من حکومتک» (1)

این آیه:

« أَلاٰ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْ ءٍ مُحِیطٌ » (2)

یعنی شما دایره وار در محاصرۀ قدرت من هستید و من بر شما محیط هستم، یعنی احاطۀ کامل دارم. او می خواهد قدرتش را نشان دهد که ما نابود کنندۀ کاخ، ارتش، قدرت و خود فرعون را در دامن فرعون، بزرگ می کنیم. چشم او کور، بچه را از درون آب بگیرد، عشق فرزند را به دل او و همسرش می اندازیم، بچه که گریه می کند، بیدار شود و او را در آغوش بگیرد و راه ببرد، نوازش کند، بزرگش کند، لباسش و خوراکش را بدهد، تا در آینده با او در بیافتد و او را نابود کند.

ناتوانی انسان در برابر خدا

جنگ خدا با دشمن خیلی عجیب است. نمرود را می خواهد نابود کند، به پشه می گوید: از سوراخ بینی او بالا برو، با شاخک های تیز خود، به صورت مته، بینی او را سوراخ کن و به درون مغزش برو و شروع به خوردن آن کن، روابط مغز را که قطع کنی، لمس، کور و کر می شود و بعد نیز هلاک می شود. پشه به امر خدا کار خودش را کرده و همۀ رشته ها را پاره کرده است.

کسی که در مقابل خدا بخواهد سینه سپر کند، خدا بخواهد او را از پا در بیاورد، به سلول خیلی ریز در بدنش که با چشم مسلح نیز سخت دیده می شود می گوید: از این کوچک بودن بیرون بیا و شروع به تکثیر کن، تا وقتی که بخشی از بدن را رشد بی رویه بدهد، بعد درد شروع می شود، زیر بهترین دستگاه عکس برداری می برند،