مرگ و فرصتها: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 240

هیچ کس نمی داند.

گفت: یک بار به او گفتم: پشت سر تو چنین حرفی می زنند، بد می گویند، بگذار در نماز جمعه بگوییم، مردم نیز تشویق شوند. گفت: من از این هایی که پشت سرم حرف می زنند گذشتم، اما نمی خواهم به کسی بگویی، راضی نیستم.

علامت اول: اخلاص در عمل است. ارزش عمل نیز به همین است که آزاد از توقع و تماشا و تعریف دیگران انجام بگیرد.

امیرالمؤمنین علیه السلام مظهر اخلاص

وقتی امام زانو روی سینۀ عمرو بن عبدود گذاشت، او آب دهانش را به صورت امیرالمؤمنین علیه السلام انداخت. امیرالمؤمنین علیه السلام دشمن خدا را کشت، اما بعد از اینکه آب دهان به صورت امیرالمؤمنین علیه السلام انداخت، حضرت می فرماید: من ناراحتی خود از انداختن آب دهان به صورتم را با کارم مخلوط نکردم که به خاطر این کارش او را بکشم و بگویم: چهل درصد کشتن او برای این بود که دلم راحت شود، از این که آب دهن به صورت من انداخت. اصلاً برای آن کار و کشتن او پرونده ای جدا درست کرد؛ عصبانی شد و آب دهان انداخت، انداخت که انداخت، ما می رویم و صورت خود را آب می کشیم. اما پروندۀ کشتن او «وَ قٰاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللّٰهِ » (1)است، بجنگید، اما برای خدا، اگر کسی در حق شما کار بدی کرد، با خوبی با او برخورد کنید، گذشت کنید، این ها دو پرونده شده. حضرت این دو پرونده را با هم یکی نکرد، یعنی برای خالی شدن عصبانیت خود، دشمن را از پا درنیاورد. (2)

از علی آموز اخلاص عمل

یعنی از روی عصبانیت خود و دیگران، کاری نکنید. شما که دارید مایه