مرگ و فرصتها: مجموعه سخنرانیهای حسین انصاریان صفحه 83

بود، اهل حرام، تقلب و حیله نبود، تا آخر عمرش چشم به مال مردم و ارث خانواده نداشت، این آدم به چه علت بد بمیرد؟ اگر این آدم بد بمیرد، معنیش این است که خدا - نعوذ بالله تعالی - ظالم است. در حالی که شما در آیات قرآن که دقّت کنید، یکی از حرفهای قرآن، نفی هر گونه ظلم و ستم، چه در دنیا و چه در آخرت از پروردگار است.

آیات نفی کنندۀ ظلم از سوی خدا

اما آیاتی که در رابطه با دنیاست:

« إِنَّ اللّٰهَ لاٰ یَظْلِمُ النّٰاسَ شَیْئاً وَ لٰکِنَّ النّٰاسَ أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ » (1)

طبق این آیه، خدا کمترین ستمی به احدی از انسان ها ندارد. پس این همه ظلم و ستمی که در دنیا رواج دارد چیست؟ می فرماید: این مردم هستند که خودشان به خودشان ظلم می کنند؛ ظلم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و خانوادگی.

اما در رابطه با قیامت:

« وَ نَضَعُ الْمَوٰازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیٰامَهِ فَلاٰ تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئاً » (2)

ما ترازوی خودمان را فقط بر اساس عدالت برپا می کنیم. عدالت ضدّ ظلم است.

ما در قیامت بر اساس عدالت به احدی از مردم، کمترین ستمی نخواهیم کرد. این گونه نیست که در قیامت خدا بگوید: من «مٰالِکِ یَوْمِ الدِّینِ » (3)هستم و قدرت اول و آخر را دارم، و هر کاری بخواهم می کنم و کسی هیچ ایرادی نمی تواند بگیرد.

ما در قیامت می بینیم که مجرم، جرمش چیست؟ به اندازۀ جرمش جریمه می شود. آن جریمه اش از دل خود جرمش به اوحمله می کند و کاری به خدا ندارد؛

« جَزٰاءً بِمٰا کٰانُوا یَعْمَلُونَ » (4)

عمل خود مردم است که در قیامت گریبان گیر مردم می شود، اما ما که «مُلْکِ

1- (1)) - یونس (10) : 44؛ «یقیناً خدا هیچ ستمی به مردم روا نمی دارد ، ولی مردم [ با روی گردانی از حق ] بر خود ستم می ورزند .»
2- (2)) - انبیا (21) : 47؛ «و ترازوهای عدالت را در روز قیامت می نهیم و به هیچ کس هیچ ستمی نمی شود.»
3- (3)) - فاتحه (1) : 4؛ «مالک و فرمانروای روز پاداش و کیفر است .»
4- (4)) - سجده (32) : 17؛ «پاداش اعمالی که همواره انجام می داده اند.»