- هو الحق 1
- اشاره 3
- وتذکاری چند. 6
- وظیفه واعظان 11
- درۀ خلاف 11
- اشاره 11
- فرعون 12
- سند قرآنی 13
- تنها بی نیاز 15
- محتاجان 15
- شمه ای از رحمت حق 16
- ابر بهاران 16
- گرهگشا 17
- اشاره 22
- حاجات بزرگ 23
- قصه ای دیگر 27
- اشاره 34
- هفتاد رشته 35
- داروی دردها 35
- رهاورد وحی 36
- راز عشق در انبیاء 37
- اشاره 42
- نطفه 43
- آیینه نیاز 43
- ولادت 46
- مرگ 47
- اشاره 50
- نیازهای جان و بدن 51
- دو بُعد 51
- نیازمندی های روح 52
- نشان رحمت 53
- رحمن،رحیم 54
- به عدد سوره ها 54
- رحمانیت حق 55
- رحیمیت حق 56
- شنیدنی 58
- آمین خداوند 58
- اشاره 61
- عالَمِ اعْلیٰ 62
- سه حقیقت 63
- اللّٰه 63
- رحیم 65
- رحمن 65
- پیغام 66
- اشاره 69
- درباریان نابِخرد 70
- سوره حمد 70
- شیوه سلیمانی 71
- گنج 73
- انگشتر سلیمان 74
- بصیر 76
- اشاره 76
- سمیع 77
- راز تأخیر در اجابت 78
- سلب توفیق 78
- غفلت 79
- مُحصی 79
- وادی معنا 80
- غفلت از مرگ 80
- امداد حق 82
- رنگ حق 82
- دل نامهربان 83
- اشاره 86
- دل آلوده 87
- نور خداوند 87
- نور 87
- طهارت 88
- منتهای پاکی 89
- مایه بلا 90
- شرط یاد خداوند 92
- مراتب ذکر 93
- خداوند غایب نیست 94
- اذکار ممدوح 94
- فلاح 94
- ذات مبارک اللّٰه 97
- اشاره 97
- رحمت بیکران خداوند بر بندگان 100
- اشاره 105
- نماز انبیاء 106
- نمازی که خداوند منظور نظر دارد 106
- آیین ماندگار 111
- اشاره 115
- عمل 117
- پیوسته در کاشتن 117
- یک حقیقت 117
- محصول 117
- میهمان خویش 120
- درختان بهشت 121
- نیازمندی 122
- مزرعه جان 123
- چشم انداز 124
- نیت نیک 124
- زیان 125
- دلباختگی 125
- پوچ اندیشی 126
- پول 127
- برترین ها 127
- اشاره 131
- ملک خداوند 133
- اعطاء ملک 134
- لاف زنان 134
- ملک خدا 135
- تسلیم 136
- حکمت 137
- مایه شفاء 138
- آفریده خداوند 143
- اشاره 143
- دانه های سودآور 144
- عنایت حق 144
- بهشت،دوزخ 144
- امر و نهی 144
- محصول رفتار 149
- اشاره 155
- رحمت رحیمیه 156
- نیکوکاری 156
- رزق 156
- رحمت مُدام 156
- سرشار از رحمت 157
- اطاعت و اجابت 158
- استغفار 159
- زمینه های رحمت 159
- پیروی از کتاب 159
- شرط رحمت 160
- رحم بر خود 161
- امیدوار 162
- اشاره 165
- خواندنی 166
- دعوت خداوند 166
- محبوب ترین 167
- احترام 167
- بهار اعتبار 167
- جاودانه 168
- زنگار گناه 169
- خداوند،شیطان 169
- آتش،آمرزش 170
- گوش عقل 170
- همرنگی 170
- اشاره 173
- سکه جوانی 174
- نشانه ها 176
- زبان عمل 176
- چشم بینا 178
- زمزمه 178
- مناجات 180
- طوائف دوم 181
- بازگشت 183
- کیمیا 183
- توقف 187
- اشاره 187
- رشد شایسته 188
- افراط 191
- حمایت حق 191
- تقوا و طهارت 191
- روح متجاوزانه 192
- یوسف 195
- نوازش حق 196
- اشاره 200
- فرصت را غنیمت شمرید 202
- ترفند موثر شیطان 202
- مهر حق 203
- اولیاء جز زیبایی نمی بینند 204
- خصلت مردان خدا 204
- امواج ابهام 205
- واژه ای به نام چرا 205
- کار مردان رفتن است 206
- شنیدن و اطاعت 206
- خزانه بی نهایت 211
- اشاره 211
- موهبت های کثیر 211
- اقبال خداوند 211
- اشاره 216
- بر خلاف اسم آدمیان 217
- رحمت بی مانند 218
- باب توبه گشوده است 220
- اشاره 223
- شیوه 224
- پوشیدن عیوب 224
- جزای اعمال 229
- اشاره 232
- خطایی آشکار 233
- ترغیب به دعاء 234
- حسنه 239
- محروم 242
- اشاره 242
- باتلاق نادانی 243
- نشانه تکریم خداوند 243
- گمراهی 244
- غرور به رحمت حق 244
- معنای کریم 245
- سفره دنیا 245
- ارزش انسان 246
- آگاهی خداوند 246
- علیم 247
- جهان آخرت 248
- گره ها گشوده می شوند 249
- انگیزه مومنان 250
- قیامت را اینگونه ببینید 251
- فرشتگان 252
- زیان بزرگ 253
- پیامبران پاک 253
- دولت جاودانه 253
- اشاره 256
- دنیا و آخرت 261
- باطنی دلپذیر 265
- زیانکاران 268
- توصیه شیطان 270
و هر چه روزی و رزق و برکات است بر آنجا فرود آمده و می آید.
چون ابراهیم در همانجا از خداوند چنین خواست:
«وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الَّثمَرٰاتِ» (1)
باری اگر خدا بخواهد،سرزمینی بی ثمر،همچون سفره ای مجلل می شود،که در آن انواع نعمت ها به چشم می آید.
پس با خدا گره خوردن یعنی با همه چیز گره خوردن،و به خدا نزدیک شدن یعنی به همه چیز نزدیک شدن.
البته هر چه انسان به خداوند نزدیکتر باشد باید دقت و مراقبت بیشتری در کار خویش پیش گیرد،چون خداوند او را به گونه ای دیگر می نگرد،و توقعی دیگر دارد.
حکمت
وقتی که فرزند سلیمان به دنیا آمد لَمس و افلیج بود.از این رو با شگفتی پرسید.خدایا ! ماجرا چیست ؟ !
چون او پیامبر بود و خدا را آنگونه که باید می شناخت،و می دانست که حکیم است و کار او بی حکمت و بدون علت و دلیل نخواهد بود.
جبرئیل فرود آمد و گفت.وقتی که تو با همسر خود ازدواج کردی چیزی را در ذهن خود خطور دادی،همچنانکه همسر تو نیز همان را در ذهن خود خطور داد، زیرا تو گفتی.ای کاش همسرم جوان بود و همسر تو نیز با خود گفت.ای کاش شوهرم جوانتر می نمود.حال آنکه هر یک از شما برای دیگری رزق و روزی بودید،و رازق خداوند است و او بود که شما را با یکدیگر آشنا ساخت،وکارش هرگز بی حکمت نبوده و نیست،و این را،هم تو و هم همسر تو،به خوبی می دانستید،پس چرا ای کاش گفتید ؟ ! ای کاش گفتن از هر کس دور نباشد از شما بعید است،و از شما توقع نیست زیرا که می دانید که هر چیز در جای خود است، و هیچ چیزی نیست که بی حکمت و دلیل باشد.
1- 1) بقره126/.