نسیم رحمت صفحه 169

فلزی بی بها

اما جانی که اتصال با خداوند نداشته،و از بت های بیرون و درون نبریده باشد فلزی بی بهاست،که پیوسته کاسته،وبه تحلیل می رود.

زنگار گناه

آنچه موجبات کاستی و به تحلیل رفتن چنین جانی را فراهم می سازد زنگار گناه و معصیت است،معصیت هایی که شیطان،گاه،به صورت ربا جلوه داده، و رزق و روزی مقرر خداوند را با آن آلوده ساخته و به خوردِ انسان می دهد.و گاه نیز با رشوه،و گاه با دزدی و خیانت،و گاه نیز معصیت های سنگین دیگر.ودر این صورت انسان را به درختی بی ریشه بدل می سازد که هیچ قرار و آرام ندارد، و پیوسته در خطر آسیب است.

خداوند،شیطان

براین اساس،می توان گفت.جان انسان یا به خدا پیوند می خورد و یا به شیطان.

و به دیگر سخن می توان گفت.در این عالَم،دو کس،پیوسته،جان آدمی را به سوی خویش می خوانند،یکی خداوند و دیگری شیطان،و این دیگر به درک و دریافت خود آدمی باز می گردد که کدام دعوت را قبول و کدام را نپذیرد.

«إنّٰا هَدَیْنٰاهُ السَبِیل إمّا شٰاکِراً وَاِمّٰا کَفُوراً» (1)از جهان دو بانگ می آید به ضد