نسیم رحمت صفحه 181

خود بیا که می کشم من ناز تو عرش و فرشم جمله پا انداز تو

اساساً،عارفان،و عاشقان جمال یار دنیا را برای شبِ آن می خواهند، و شب را برای مناجات،از این رو شبی برایشان نمی گذرد جز آنکه پا در رکاب بندگی و عبادت حق داشته باشند.

در خبر آمده است.چگونه پاره ای دعویِ عاشقی می کنند اما شب را تا به صبح در خواب فرو می شوند.

عاشقی کار سری نیست که بر بالین است (1)

شب عاشورا،وقتی که از زبان خواهر بزرگوارش شنید دشمن قصد هجوم دارد،او را به نزد عباس فرستاد که از دشمن همان شب را مهلت بخواهد زیرا بندگی و عبادت و مناجات و استغفار و تلاوت در شب را دوست دارد.

فرمود:

«واللّٰه یَعْلَمُ انَّی احِبُّ تَلاوَهَ کِتابِه»

خدا شاهد است که من عاشق تلاوت قرآنم.

حسین بن علی علیه السلام زندگی را برای همین چیزها می خواست،و البته پیروان او نیز اینگونه اند.

او اگر چند دقیقه ای بر سفره می نشیند تا طعامی تناول کند از آنروست که می خواهد آن را به انرژی بدل نموده،و انرژی را نیز به نماز،به روزه،به تلاوت کتاب خدا،و به اخلاق شایسته و انسانی بدل نماید.

طوائف دوم

بنابراین،مردم دو طایفه اند.طائفه ای دارای چشم بینا،و طائفه ای نیز از آن محرومند.

حال،راستی ما جزء کدامیک از این دو طائفه ایم ؟ !