- هو الحق 1
- اشاره 3
- وتذکاری چند. 6
- درۀ خلاف 11
- اشاره 11
- وظیفه واعظان 11
- فرعون 12
- سند قرآنی 13
- تنها بی نیاز 15
- محتاجان 15
- شمه ای از رحمت حق 16
- ابر بهاران 16
- گرهگشا 17
- اشاره 22
- حاجات بزرگ 23
- قصه ای دیگر 27
- اشاره 34
- داروی دردها 35
- هفتاد رشته 35
- رهاورد وحی 36
- راز عشق در انبیاء 37
- اشاره 42
- نطفه 43
- آیینه نیاز 43
- ولادت 46
- مرگ 47
- اشاره 50
- نیازهای جان و بدن 51
- دو بُعد 51
- نیازمندی های روح 52
- نشان رحمت 53
- به عدد سوره ها 54
- رحمن،رحیم 54
- رحمانیت حق 55
- رحیمیت حق 56
- شنیدنی 58
- آمین خداوند 58
- اشاره 61
- عالَمِ اعْلیٰ 62
- سه حقیقت 63
- اللّٰه 63
- رحیم 65
- رحمن 65
- پیغام 66
- اشاره 69
- درباریان نابِخرد 70
- سوره حمد 70
- شیوه سلیمانی 71
- گنج 73
- انگشتر سلیمان 74
- بصیر 76
- اشاره 76
- سمیع 77
- راز تأخیر در اجابت 78
- سلب توفیق 78
- غفلت 79
- مُحصی 79
- غفلت از مرگ 80
- وادی معنا 80
- امداد حق 82
- رنگ حق 82
- دل نامهربان 83
- اشاره 86
- نور خداوند 87
- دل آلوده 87
- نور 87
- طهارت 88
- منتهای پاکی 89
- مایه بلا 90
- شرط یاد خداوند 92
- مراتب ذکر 93
- اذکار ممدوح 94
- خداوند غایب نیست 94
- فلاح 94
- ذات مبارک اللّٰه 97
- اشاره 97
- رحمت بیکران خداوند بر بندگان 100
- اشاره 105
- نمازی که خداوند منظور نظر دارد 106
- نماز انبیاء 106
- آیین ماندگار 111
- اشاره 115
- یک حقیقت 117
- محصول 117
- عمل 117
- پیوسته در کاشتن 117
- میهمان خویش 120
- درختان بهشت 121
- نیازمندی 122
- مزرعه جان 123
- چشم انداز 124
- نیت نیک 124
- زیان 125
- دلباختگی 125
- پوچ اندیشی 126
- برترین ها 127
- پول 127
- اشاره 131
- ملک خداوند 133
- لاف زنان 134
- اعطاء ملک 134
- ملک خدا 135
- تسلیم 136
- حکمت 137
- مایه شفاء 138
- اشاره 143
- آفریده خداوند 143
- امر و نهی 144
- بهشت،دوزخ 144
- دانه های سودآور 144
- عنایت حق 144
- محصول رفتار 149
- اشاره 155
- رحمت رحیمیه 156
- نیکوکاری 156
- رحمت مُدام 156
- رزق 156
- سرشار از رحمت 157
- اطاعت و اجابت 158
- استغفار 159
- زمینه های رحمت 159
- پیروی از کتاب 159
- شرط رحمت 160
- رحم بر خود 161
- امیدوار 162
- اشاره 165
- خواندنی 166
- دعوت خداوند 166
- محبوب ترین 167
- احترام 167
- بهار اعتبار 167
- جاودانه 168
- خداوند،شیطان 169
- زنگار گناه 169
- همرنگی 170
- آتش،آمرزش 170
- گوش عقل 170
- اشاره 173
- سکه جوانی 174
- زبان عمل 176
- نشانه ها 176
- زمزمه 178
- چشم بینا 178
- مناجات 180
- طوائف دوم 181
- کیمیا 183
- بازگشت 183
- توقف 187
- اشاره 187
- رشد شایسته 188
- افراط 191
- تقوا و طهارت 191
- حمایت حق 191
- روح متجاوزانه 192
- یوسف 195
- نوازش حق 196
- اشاره 200
- فرصت را غنیمت شمرید 202
- ترفند موثر شیطان 202
- مهر حق 203
- خصلت مردان خدا 204
- اولیاء جز زیبایی نمی بینند 204
- واژه ای به نام چرا 205
- امواج ابهام 205
- شنیدن و اطاعت 206
- کار مردان رفتن است 206
- موهبت های کثیر 211
- اشاره 211
- خزانه بی نهایت 211
- اقبال خداوند 211
- اشاره 216
- بر خلاف اسم آدمیان 217
- رحمت بی مانند 218
- باب توبه گشوده است 220
- اشاره 223
- شیوه 224
- پوشیدن عیوب 224
- جزای اعمال 229
- اشاره 232
- خطایی آشکار 233
- ترغیب به دعاء 234
- حسنه 239
- اشاره 242
- محروم 242
- باتلاق نادانی 243
- نشانه تکریم خداوند 243
- غرور به رحمت حق 244
- گمراهی 244
- سفره دنیا 245
- معنای کریم 245
- ارزش انسان 246
- آگاهی خداوند 246
- علیم 247
- جهان آخرت 248
- گره ها گشوده می شوند 249
- انگیزه مومنان 250
- قیامت را اینگونه ببینید 251
- فرشتگان 252
- پیامبران پاک 253
- دولت جاودانه 253
- زیان بزرگ 253
- اشاره 256
- دنیا و آخرت 261
- باطنی دلپذیر 265
- زیانکاران 268
- توصیه شیطان 270
تفاوت دوگونه نگریستن
بنابراین،ببینید که تفاوت این دو دید و دو گونه نگریستن،یکی نگاه ظاهربینانه و دیگری نگاه واقع گرا،از کجاست تا به کجا !
و می بینید کسی که ظاهر را می بیند به چه خطایی دست می یازد،و کسی که واقع را می نگرد به چه حقایقی رهنمون می شود ! به چشم نهان بین نهان جهان را که چشم عیان بین نبیند نهان را (1)
خصلت مردان خدا
پس،شما نیز واقع بین باشید،و نه ظاهر نگر.
امام المتقین،امیر المؤمنین علیه السلام،واقع بینی و واقع نگری را سیره و خصلت مردان خدا و اولیاء الهی می داند،و در وصف ایشان می فرماید:
«الا انَّ اولیاء اللّٰه هُمُ الَّذِین نَظَروا الیٰ باطن الدُنیا اذٰا نَظَرَ النّٰاسَ الیٰ ظاهِرهٰا» (2)فریب دانه نتواند مرا در دام آوردن
اولیاء جز زیبایی نمی بینند
تفاوت اولیاء خدا از غیر ایشان در همین است و همین جاست که اولیاء خداوند به دلیل نظر داشتن به باطن و حقایق امور،و درک و دریافت علت ها و
1- 1) ناصر خسرو.
2- 2) نهج البلاغه،حکمت 432.