- هو الحق 1
- اشاره 3
- وتذکاری چند. 6
- درۀ خلاف 11
- وظیفه واعظان 11
- اشاره 11
- فرعون 12
- سند قرآنی 13
- محتاجان 15
- تنها بی نیاز 15
- شمه ای از رحمت حق 16
- ابر بهاران 16
- گرهگشا 17
- اشاره 22
- حاجات بزرگ 23
- قصه ای دیگر 27
- اشاره 34
- هفتاد رشته 35
- داروی دردها 35
- رهاورد وحی 36
- راز عشق در انبیاء 37
- اشاره 42
- نطفه 43
- آیینه نیاز 43
- ولادت 46
- مرگ 47
- اشاره 50
- نیازهای جان و بدن 51
- دو بُعد 51
- نیازمندی های روح 52
- نشان رحمت 53
- به عدد سوره ها 54
- رحمن،رحیم 54
- رحمانیت حق 55
- رحیمیت حق 56
- شنیدنی 58
- آمین خداوند 58
- اشاره 61
- عالَمِ اعْلیٰ 62
- اللّٰه 63
- سه حقیقت 63
- رحیم 65
- رحمن 65
- پیغام 66
- اشاره 69
- سوره حمد 70
- درباریان نابِخرد 70
- شیوه سلیمانی 71
- گنج 73
- انگشتر سلیمان 74
- اشاره 76
- بصیر 76
- سمیع 77
- سلب توفیق 78
- راز تأخیر در اجابت 78
- غفلت 79
- مُحصی 79
- وادی معنا 80
- غفلت از مرگ 80
- رنگ حق 82
- امداد حق 82
- دل نامهربان 83
- اشاره 86
- نور خداوند 87
- دل آلوده 87
- نور 87
- طهارت 88
- منتهای پاکی 89
- مایه بلا 90
- شرط یاد خداوند 92
- مراتب ذکر 93
- خداوند غایب نیست 94
- اذکار ممدوح 94
- فلاح 94
- ذات مبارک اللّٰه 97
- اشاره 97
- رحمت بیکران خداوند بر بندگان 100
- اشاره 105
- نماز انبیاء 106
- نمازی که خداوند منظور نظر دارد 106
- آیین ماندگار 111
- اشاره 115
- یک حقیقت 117
- محصول 117
- عمل 117
- پیوسته در کاشتن 117
- میهمان خویش 120
- درختان بهشت 121
- نیازمندی 122
- مزرعه جان 123
- نیت نیک 124
- چشم انداز 124
- زیان 125
- دلباختگی 125
- پوچ اندیشی 126
- برترین ها 127
- پول 127
- اشاره 131
- ملک خداوند 133
- لاف زنان 134
- اعطاء ملک 134
- ملک خدا 135
- تسلیم 136
- حکمت 137
- مایه شفاء 138
- آفریده خداوند 143
- اشاره 143
- بهشت،دوزخ 144
- امر و نهی 144
- عنایت حق 144
- دانه های سودآور 144
- محصول رفتار 149
- اشاره 155
- رزق 156
- رحمت مُدام 156
- رحمت رحیمیه 156
- نیکوکاری 156
- سرشار از رحمت 157
- اطاعت و اجابت 158
- زمینه های رحمت 159
- پیروی از کتاب 159
- استغفار 159
- شرط رحمت 160
- رحم بر خود 161
- امیدوار 162
- اشاره 165
- خواندنی 166
- دعوت خداوند 166
- بهار اعتبار 167
- احترام 167
- محبوب ترین 167
- جاودانه 168
- زنگار گناه 169
- خداوند،شیطان 169
- همرنگی 170
- آتش،آمرزش 170
- گوش عقل 170
- اشاره 173
- سکه جوانی 174
- نشانه ها 176
- زبان عمل 176
- چشم بینا 178
- زمزمه 178
- مناجات 180
- طوائف دوم 181
- بازگشت 183
- کیمیا 183
- توقف 187
- اشاره 187
- رشد شایسته 188
- افراط 191
- حمایت حق 191
- تقوا و طهارت 191
- روح متجاوزانه 192
- یوسف 195
- نوازش حق 196
- اشاره 200
- ترفند موثر شیطان 202
- فرصت را غنیمت شمرید 202
- مهر حق 203
- اولیاء جز زیبایی نمی بینند 204
- خصلت مردان خدا 204
- امواج ابهام 205
- واژه ای به نام چرا 205
- کار مردان رفتن است 206
- شنیدن و اطاعت 206
- اشاره 211
- اقبال خداوند 211
- خزانه بی نهایت 211
- موهبت های کثیر 211
- اشاره 216
- بر خلاف اسم آدمیان 217
- رحمت بی مانند 218
- باب توبه گشوده است 220
- اشاره 223
- شیوه 224
- پوشیدن عیوب 224
- جزای اعمال 229
- اشاره 232
- خطایی آشکار 233
- ترغیب به دعاء 234
- حسنه 239
- اشاره 242
- محروم 242
- باتلاق نادانی 243
- نشانه تکریم خداوند 243
- گمراهی 244
- غرور به رحمت حق 244
- معنای کریم 245
- سفره دنیا 245
- آگاهی خداوند 246
- ارزش انسان 246
- علیم 247
- جهان آخرت 248
- گره ها گشوده می شوند 249
- انگیزه مومنان 250
- قیامت را اینگونه ببینید 251
- فرشتگان 252
- زیان بزرگ 253
- پیامبران پاک 253
- دولت جاودانه 253
- اشاره 256
- دنیا و آخرت 261
- باطنی دلپذیر 265
- زیانکاران 268
- توصیه شیطان 270
مستی های کاذب
و کسب این بهره نافع و گوهر گرانمایه،در همه وقت،و برای همگان،میسور و میسر نیست.پس هر کجا که فرصت دست داد غنیمت است.و اگر ایام جوانی مغتنم و مبارک است تنها و تنها از همین روست که ساعات جوانی خوش ترین لحظه ها و آناتی است که می توان به آن معرفت بلند دست یافت،از این رو نبایست آن لحظه های شریف را به بطالت و غفلت و مستی های کاذب سپری ساخت. در همه جا راه تو هموار نیست مست مپوی این ره هموار را (1)
بر خلاف اسم آدمیان
در سایه معرفت خداوند نخستین چیزی که آدمی می آموزد تطبیق اسم با مُسماست.به دیگر سخن،اگر می شنود که از اسماء مبارک خداوند کریم است، کرامت را نیز در او می یابد،و اگر می بیند که او را به رحمن و رحیم یاد می کنند، رحمت را نیز در او مشاهدت می کند.
و این بر خلاف اسم هایی است که آدمیان بر خود می نهند،ای بسا کسی نام خود را عادل نهاده است اما در ظلم و ستمکاری بی بدیل باشد.و یا با خود نام حسن را داشته،اما زشتکاری پیشه او باشد.
بنابراین،به نام ها نمی تواند دل داد،و دل بست،و دل خوش داشت. مریم بسی به نام بود لکن رتبت یکی است مریم عَذراء را (2)
باری،تنها نام خداوند است که از سر صدق بوده و نیز آنانکه به وی اتصال
1- 1) پروین اعتصامی.
2- 2) پروین اعتصامی.