نسیم رحمت صفحه 250

توشه

اما اقبال دنیا هیچ موجب آن نمی شود که مومنان از کار آخرت درمانده و یا دور بمانند،بلکه پیوسته می کوشند و راه آن جهانی را هموار،و توشه آن را نیز فراهم می سازند.

«مَنْ ایْقَنَ بِالْمَعٰادِ اسْتَکْثَرَ مِنَ الزٰاد» (1)ای مردِ سدر در طلب زاد سفر باش

نمرود هوی خانه باطن زِ بُت آکند او رفت سوی عید تو در کار تَبَر باش (2)

انگیزه مومنان

اساساً،مومنان در دنیا هیچ انگیزه و غرضی جز توشه یابی و اصلاح امورات آخرت خود را ندارند.

«غرضُ الْمُومِن اصْلاحُ الْمَعاد» (3)

هدف مومن اصلاح معاد و روز واپسین است.

از این رو پیوسته از ذکر و یاد آن غافل نبوده و نیست.

و بر اساس آنچه در خبر آمده است این یادآوری برای انسان مومن مایه

1- 1) کسی که یقین به معاد دارد توشه بسیار برگیرد.غرر الحکم ودرر الکلم،آمُدی،281/5.
2- 2) سنائی غزنوی.
3- 3) غرر الحکم ودرر الکلم،آمدی،387/4.