نسیم رحمت صفحه 37

می اندیشد.

اگر آدمی اهل اندیشه باشد،هیچ اقدام مثبتی را در این عالم،منها از وحی و اتصال خداوند نمی بیند.

و در حقیقت در هر چیز و در هر کجا رد پای عنایت و حمایت خداوند را شاهد است،و سویی نگاه نمی کند جز آنکه خداوند را به یاد می آورد.

«فَأَیْنَٰما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللّٰهِ» (1)گیتی و خوبان آن در نظر آیینه ای است دیده ندید اندر آن جز رخ زیبای دوست

راز عشق در انبیاء

چرا انبیاء عاشق خداوند بودند ؟ چون به هر سول نظاره می کردند جز خداوند چیزی نمی دیدند،و گرنه عشق بدون دیدن هرگز ظهور پیدا نمی کند.

شما ماجرای عشق را از هر عاشقی جویا شوید،می گوید.دیدم،پسندیدم.

و لداده و عاشق شدم.

اساساً،عشق بدون دیدن معنا ندارد.

و قلب،بدون دیدن عاشق نخواهد شد،بلکه نخست زیبایی را دیده، و احساس می کند،و آنگاه دل می دهد.

کسی به امیرالمؤمنین علیه السلام گفت.اینقدر که خداوند را عبادت می کنی،آیا او را دیده ای ؟

فرمود.

«لَمْ أعْبُد رَبَّاً لَم ارَه»

خدایی را که ندیده باشم،در برابر او کرنش نمی کنم.

یعنی گمان می بری که نمازم کورکورانه است ؟ و یا مناجات و عباداتم