نسیم رحمت صفحه 43

یافت نمی شود که عاری و خالی از نیاز و نیازمندی باشد.و در حقیقت باید گفت:

نیاز،در سرنوشت تمامی موجودات عجین و آمیخته است.

و نیز استفاده می شود که دارایی و بی نیازی و غنای مطلق تنها و تنها مختص وجود مبارک حضرت حق است،که البته از سر کرم و لطف و رحمت،تمامی حاجات و نیاز موجودات را رفع و مرتفع می سازد،بی آنکه خزائن او اندکی کسر و یا کم شود.

بنابراین،باید پذیرفت که چنین موجوداتی فقر و حاجت محض بوده، و خداوند که حاجت و این فقر بسیار را رفع و برطرف می سازد غنای مطلق و بی نیازی محض می باشد.

آیینه نیاز

بی نیازی خداوند را می توان در آیینه نیاز و فقر و احتیاج موجودات مشاهده کرد.

هر موجود که حاجتی بیشتر دارد بی نیازی حق را بیشتر و افزونتر نمایان می سازد.

از میان تمامی موجودات هیچ موجودی به قدر انسان نیازمند و حاجتمند نبوده و نیست.

انسان،چه وقتی که انسان است و چه وقتی که پیش از آن نطفه بوده،و چه هنگامی که پس از آن مرده ای بیش نیست،سراسر نیاز و حاجت است.

نطفه

اوج حاجت و نیاز مادی انسان در حالت و عالَمِ نطفگی است.

انسان در این حالت،همچون کاغذی سپید و نانوشته می ماند.و در حقیقت جز بویی عَفِن و گندیده چیزی با خود ندارد،و بیشتر به دانه ای شبیه است که نه ساق دارد و نه شاخه و نه بار و نه بر،و به تمام آنها نیز حاجتمند است.

از این رو،خداوند اولین بخشش های خود را بر او ارزانی می کند،یعنی