نسیم رحمت صفحه 46

جز زاهل شکر و اصحاب وفا

اساساً هیچ چیز به قدر ناسپاسی مایه محرومیت و ممنوعیت نخواهد بود. گم شد از بی شکر خوبی و هنر که دگر هرگز نبیند زان اثر

ولادت

و به دنبال ولادت نیز حاجات دیگری پا به میان می گذارد،که البته هیچکدام مردود و بی پاسخ نمی ماند.

حاجت به خورشید،نور،آب،هوا،دارو،طبیب،محبت،کرامت،تنها بخشی از حاجات و نیازهای مستمر آدمی به شمار می آیند.

و البته،هر چه انسان بیشتر می رود و بزرگتر می شود شعاع نیاز و حاجت خواهی او نیز افزون و افزونتر خواهد شد.

از این رو بیشترین واژه ای که انسان در کلمات خود به کار می گیرد واژه «خواستن»است و پیوسته می گوید.می خواهم.و همین،حکایت از عمق نیاز و حاجت بسیار وی می کند.

ولی نیازهای انسان به همین جا ختم و تمام نمی شود،بلکه حاجاتی به مراتب عظیم تر مورد نیاز اوست که همان هدایت و راهیابی به سوی حق و حقیقت است.از این رو،پیامبران را ارسال،و کتاب های آسمانی را فرو می فرستد.

براین اساس،باید پذیرفت که حاجات انسان نه تنها نیازهای مادی نیست،