سیمای مخبتین در قرآن و روایات صفحه 121

فصل دوم: جایگاه اخبات و مخبتین در قرآن و احادیث

الف. جایگاه اخبات و مخبتین در قرآن

واژه (مخبتین)(1) و کلمات هم خانواده آن (أخبتوا، تخبت، خبت)(2) هرکدام یک بار در قرآن کریم به کار رفته اند.

«... و بشر المخبتین»(3) مژده بده فروتنان را.

«... و أخبتوا الی ربهم...»(4) و برای پروردگارشان خضوع

1- 1. «مخبتین» جمع «مخبت» از ماده «اخبات» از ریشه «خبت» (بروزن ثبت) گرفته شده که تحلیل آن در فصل اول «مفهوم شناسی اخبات» به تفصیل گذشت.
2- 2. «خبت» فعل ماضی از ماده «خبو» به معنای فرو نشستن آتش است. گفته می شود: خبت النار تخبو. ر ک: مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج7، ص16 و15؛ نیز همو: ج8، 291.؛ نیز ابن منظور، لسان العرب، ج14، 223؛ نیز فیروز ابادی قاموس المحیط ج4، 323. نیز همو، ج10، 110.
3- 3. حج، 34.
4- 4. هود، 23.