سیمای مخبتین در قرآن و روایات صفحه 203

تعالی که نور عظمت او بر قلبش می تابد و هیبت حضرتش او را فرا می گیرد که معنای خشیت همین است!(1)

در سوره انفال نیز خداوند متعال و جل و ترس دلها در اثر ذکر حق را در توصیف مؤمنا ن متذکر شده، می فرماید: «انما المؤمنون الذین اذا ذکر اللّه وجلت قلوبهم...»(2) مؤمنان تنها کسانی هستند که هر وقت نام خدا برده شود دلهای آنها به خاطر احساس مسئولیت در پیشگاهش ترسان می گردد.

منشأ وجل و مفهوم اصطلاحی آن

صاحب تفسیر نمونه در معنای وجل و سر چشمه ی آن می نویسد:

«وجل» حالت خوف و ترسی است که به انسان دست می دهد که سر چشمه ی آن یکی از این دو چیز است، گاهی به خاطر درک مسئولیتها واحتمال عدم قیام به وظایف لازم در برابر خدامی باشد، و گاهی به خاطر درک عظمت مقام و توجه به وجود بی انتها و پر مهابت او است.(3)

وی در توضیح این مطلب می گوید:

گاه می شود انسان به دیدن شخص بزرگی که براستی از هر نظر شایسته عنوان عظمت است می رود. شخص دیدار کننده گاهی

1- 1. محمدی گیلانی، محمد. شرح زیارت امین اللّه، 172.
2- 2. انفال، 2.
3- 3. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج7، 86.