سیمای مخبتین در قرآن و روایات صفحه 213

بنده ای حلیم و خویشتندار یافتیم، چه نیکو بنده ای بود، رجوعش دائم به درگاه ما بود.(1)

و حضرت یعقوب عرض می کند: «إنّما أشکوا و بثی و حزنی الی اللّه» شکایت غم و اندوه خویش به خدا می برم، یوسف، 86. با آنکه او از صابران بود. بلکه ترک شکایت به سوی حق اظهار تجلّد و ظهور به دعوی است.(2)

دیدگاه مفسران

نظر غالب مفسران درباره آیه «و الصابرین علی ما اصابهم»(3) بیانگر اینست که منظور از صبر در اینجا، صبر بر مصائب و بلاها است که به برخی از آنها اشاره می کنیم.

طبرسی در مجمع البیان می نویسد: و آنها که در برابر بلاها و مصیبتها و بر طاعت خدا صبر می کنند.(4)

صاحب تفسیر تبیان در این زمینه آورده است: «والصابرین علی ما اصابهم» یعنی بر آنچه که خداوند مبتلایشان ساخته از بلاهای دنیا از انواع سختیها و بیماریها و گرفتاریها، صبر و شکیبایی می ورزند.(5)

فیض کاشانی در تفسیر آیه فوق نوشته است: یعنی بر آنچه از

1- 1. ص، 44 و 45.
2- 2. کاشانی، عبدالرزاق، شرح منازل السایرین، 85.
3- 3. حج، 35.
4- 4. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج5، 259.
5- 5. طوسی، محمد بن حسن، تفسیر تبیان، ج7، 315.