سیمای مخبتین در قرآن و روایات صفحه 387

که در این مورد وجود دارد.

برهان عقلی این است که نسیان حقیقی بر خداوند محال است، زیرا خداوند شهود محض است و شهود با نسیان جمع نمی شود.

و اما برهان نقلی از جمله آن آیات، ایه مبارکه سوره مریم است که می فرماید «و ما کان ربک نسیا»(1) یعنی پروردگار تو هرگز چیزی را فراموش نمی کند.

سوره دیگر سوره مبارکه طه آیات (52 و51). «قال فما بال القرون الاولی قال علمها عند ربی فی کتاب لایضل و لا ینسی» یعنی فرعون گفت پس حال گذشتگان چگونه است و موسی فرمود که احوال آنان بعلم ازلی خداوند در کتابی که لوح محفوظ است ثبت است و هرگز از حال احدی خدای مرا خطا وفراموشی نیست.

از آیات دیگری که می توان در این زمینه به آن استدلال نمود آیه 61 از سوره مبارکه یونس است.(2)

خلاصه ونتیجه گیری: با توجه به ببراهین یاد شده شکی نیست که نسیان خداوند به انساء او بازگشت می نماید بدین معنا که اگر کسی خداوند را فراموش نماید خداوند نیز شخص را از یاد می برد و بدین معنا که خداوند او را از یاد نفس خود غافل نموده و این ظهور غضب و خشم الهی است که تا قیام قیامت ادامه دارد.

3. تکبر

اشاره