سیمای مخبتین در قرآن و روایات صفحه 41

یعنی بخوانیدای بندگان من خدای خود را در کارها و حاجتها از روی تضرع و خفیه (پنهانی).

درجات خشوع

درجه اول از خشوع این است که سالک نسبت به اوامر حق مطیع و نسبت به احکام او تسلیم و در امور چنان باشد که از خود سلب نظر نماید در مقابل اراده و مشیت الهی اظهار نظر نکند. حافظ می گوید بنده مقبل آنست که هر سخن جانان گوید او بجان قبول کند.

مزن زچون و چرا دم که بنده مقبل قبول کرد بجان هر سخن که جانان گفت

درجه دوم خشوع این است که سالک مراقب علل و آفات نفس باشد (بیدار باشد نفس خدعه نکند تا حقی ضایع گردد) هر ذی فضلی را بر خود مقدم دارد و آماده باشد که به فناء کامل نفس نائل گردد.

و درجه سوم خشوع سالک در این است که در مکاشفه حفظ حرمت کند یعنی آنچه از طرف شرع مقدس تحریم شده در وقت مکاشفه به آن بی اعتنا نباشد، از معاشرت بیجا و بی مورد خودداری نماید وقت را بیهوده تلف نکند، صفای باطن و حالات خویش را به رخ این و آن نکشد و به نظر فضل بر دیگران ننگرد.(1)