ضیافت نور: پندهای اخلاقی به مناسبت ماه مبارک رمضان صفحه 165

از اولیای خداست» مالک متحیر می شود و زود استغفار می نماید و در همان ساعت در خانه جوان می رود. وقتی که در خانه را می کوبد، جوان با اضطراب در را باز می کند و می پندارد که آمده اند تا او را از خانه اش بیرون کنند و شروع کرد به معذرت خواهی کردن. مالک گفت: «نترس! آمده ام که من از تو معذرت بخواهم» و جوان را از آنچه شنیده بود بااطلاع ساخت. جوان به گریه افتاد و گفت: «چطور خدای من این قدر مهربان است و با فرد بی سروپائی مثل من این گونه رفتار می کند» و همانجا توبه کرد و مسیر زندگی را با همان یک جمله که شنید تغییر داد. بعد از آن دیگر کسی او را نمی بیند تا اینکه مالک به حج می رود. مشغول طواف بود که چهره زار و نحیف جوان را دید که پرده خانه خدا را گرفته و جان داده است(1).

روزی دهنده واقعی

روزی دهنده واقعی

«حاتم اصمّ» که یکی از عرفا بود، قصد سفر کرد و پیش خانواده خود آمده و گفت: «چه مقدار نفقه می خواهید که برای شما بگذارم؟» زن او گفت: «آن مقدار که روزی ماست» حاتم گفت: «مسأله را سخت کردی من که نمی دانم روزی شما چقدر است یک مقداری را بگوئید که اندازه آن را بتوانم محاسبه کنم». زن می گوید: «پس به که کسی می داند این کار را واگذار» و حاتم بدون اینکه چیزی به آنها بدهد آنان را ترک کرد. تعدادی از زنان شهر، نزد زن حاتم آمدند و گفتند: «حاتم رفت و هیچ چیزی برای تو نگذاشت؟!» زن گفت: «حاتم خود روزی خور بود نه روزی ده»(2).

لطف خدا به گناهکاران

لطف خدا به گناهکاران

در قوم بنی اسرائیل خشکسالی آمد و حضرت موسی علیه السلام مردم را برای خواندن دعا و طلب باران به کوه طور فرا خواند. جمع کثیری از عرفا و حق شناسان به درگاه الهی آمدند