ضیافت نور: پندهای اخلاقی به مناسبت ماه مبارک رمضان صفحه 168

آیه اللّه هُمائی) که از آنجا رد می شد پرسید: «تعمیرگاه تار کجاست؟» ایشان آدرس را به او می دهند و به او این می گویند: «اگر تارت خواب شده آنجا درست می کنند اما اگر دلت خواب شده باشد کجا می بری تعمیر کنی؟» این کلام در او اثر ژرفی گذاشت و خداوند به او نظر لطفی کرده و یقظه روحی به او دست می دهد و همانجا می ماند تا به یکی از علما و بزرگان معرفت تبدیل می شود.

چو سرّ رخش دلربائی می کند

یکی تار زن را خدائی کند

توسل

توسل

خداوند متعال کریم و بنده نواز است. محال است کسی را دست خالی از در خانه خود برگرداند. خصوصاً در این شبهای پر برکت در بین بندگان خود می نگرد که چه کسی او را از سوز درون می خواند. شاید بین ما کسانی باشند که آن سوز حقیقی و واقعی را مثل من روسیاه نداشته باشند اما امشب می خواهم دلهای تان را در خانه کسی ببرم که دست خالی هیچ کس را بر نگردانیده و با دستهای کوچکش گره های بزرگی را از کار مؤمنین باز می کند. امشب از او بخواهیم واسطه لطف خدا بشود تا قلم عفو بر جرائم ما بکشند. باب الحوائجی که هیچ وقت کسی را ناامید نکرده است الا آن وقتی که تیر سه شعبه آمد و گلو را برید و امید حسین را ناامید کرد. صدا زد؛

غم مخور ای کودک دُردی کشم

من خودم تیر از گلویت می کشم

غم مخور ای آخرین سرباز من

غم مخور ای بهترین همراز من

غم مخور ای کودک خاموش من