ضیافت نور: پندهای اخلاقی به مناسبت ماه مبارک رمضان صفحه 228

دعایش هستم(1).

مثال

مثال

«دعا» مانند یک رشته سیم است که بین منبع برق و لامپ کشیده شده است. این سیم باعث می شود که لامپ از برق نورانیت بگیرد. انسان مانند آن لامپ می باشد وقتی که به وسیله دعا خود را به منبع فیض و نور الهی متصل کرد آن گاه نور افشانی می کند اما به محض اینکه این ارتباط قطع گردد و سیم پاره شود دوباره لامپ نورانیت خود را از دست می دهد و به یک جسم بی خاصیت تبدیل می شود و تا زمانی که آن رشته سیم نباشد هیچ گاه نمی تواند به خودی خود نور بدهد.

داستان

داستان

غلام مستجاب الدعوه

«سعید بن مسیب» می گوید: در سال قحطی که مردم در فشار بودند، بنا شد که همگی مردم برای نماز و دعا به جهت باران به خارج از شهر بروند. مردم مستمر دعا می کردند اما بارانی نمی آمد. یک مرتبه دیدم غلامی از شهر بیرون آمد که بر لب زمزمه ای دارد. آمد و در گوشه ای بدون اعتنا به خلق صورت بر زمین گذاشت و شروع به دعا و التماس کرد. در همین لحظه دیدم ابر سیاهی آسمان را فرا گرفت و شروع به باریدن کرد. مردم خوشحال شده و به این سو و آن سو می رفتند. غلام سیاه سر از سجده برداشت و اشک چشمانش را پاک نموده و خدا را شکر کرده و به طرف شهر بازگشت. آن روز به قدری باران بارید که همه چاهها و قناتها لبریز گشت و خشکسالی از بین رفت. دریافتم