ضیافت نور: پندهای اخلاقی به مناسبت ماه مبارک رمضان صفحه 302

26 اخلاص

اشاره

26 اخلاص

اللهم اجعل سعیی فیه مشکورا و ذنبی فیه مغفورا و عملی فیه مقبولا و عیبی فیه مستورا یا اسمع السامعین

خدایا کوشش امروزم را پاس دار و گناهم را ببخش و کردارم را پذیرفته و عیبم را پوشیده دار ای شنونده ترین شنوندگان.

«اخلاص» عبارت است از خالص کردن نیت و فارغ کردن دل از بند هوی و هوس و ما سوی اللّه. هر عبادتی که عاری از این حد علو باشد از درجه اخلاص به دور است و به نقطه «ریا» نزدیک می شود که ضد اخلاص است و آن هم خود شامل درجاتی است که ناشی از شرک خفی در دل انسان می باشد. هر گاه انسان وجود باری تعالی را به شهود حس نکند دچار شرک شده و مردم را در مزد خواستن از عبادت خویش سهیم می دارد و در دام ریا می افتد که بزرگترین آفت اخلاص است.

طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی

صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست

آیات

آیات

«قل انّ الصّلاتی و نُسکی و محیای و مماتی للّه رب العالمین»(1)

بگو نماز و عبادات و زندگی و مرگ من برای خداوند جهانیان است.

«و ما تجزون الاّ ما کنتم تعملون الاّ عباد اللّه المخلصین»(2)