ضیافت نور: پندهای اخلاقی به مناسبت ماه مبارک رمضان صفحه 338

روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «دیشب در خواب بودم دیدم که مردی نزد من آمد و گفت: برخیز! من برخاستم. دو مرد را دیدم که یکی ایستاده و در دست خود چیزی شبیه به عصای آهنین دارد و آن را بر گوشه دهان دیگری که نشسته است فرو می کند و به اندازه ای فشار می دهد تا میان دوشانه اش قرار می گیرد آن گاه بیرون آورد و در طرف دیگر دهان او داخل می کند. طرف اول خوب می شود و این قسمت را هم مانند قبلی پاره می کند. به آن شخص که مرا حرکت داد گفتم: این چه کسی است و برای چه منظور عذاب می کشد؟ گفت: این مرد دروغگوست که در قبرش او را تا قیامت کیفر می دهند»(1).

دروغ مادر معاصی

دروغ مادر معاصی

مردی خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و عرضه داشت: «یا بن رسول الله! مرا به نافع ترین کارها راهنمائی کن» حضرت فرمود: «اصدق و لا تکذب و اذنب من المعاصی ما شئت؛ راستگو باش و دروغ مگو و هر گناهی خواستی بکن». مرد از خدمت حضرت مرخص گردید و با خود گفت: «پیامبر مرا از دروغ نهی کرده و گفته اگر دروغ نگفتی هر گناهی خواستی می توانی بکنی پس من هم وارد این خانه شده و زنا می کنم». همین که به طرف خانه رفت با خود گفت: «خوب! بعد از آن اگر کسی از من پرسید که اینجا چه می کردی جوابش را چه بگویم؟ اگر راستش را بگویم که مرا می کشند» لذا منصرف و حکمت سخن پیامبر را فهمید که اگر کسی دروغ نگوید هیچ گناه دیگری نیز از او سر