ضیافت نور: پندهای اخلاقی به مناسبت ماه مبارک رمضان صفحه 341

داستان علماء

اشاره

داستان علماء

زیر فصل ها

محدث قمی رحمه الله

امام خمینی قدس سره

محدث قمی رحمه الله

محدث قمی رحمه الله

در احوال مرحوم «شیخ عباس قمی» آورده اند: هرگز در حضور او جرأت غیبت کردن نداشت هر کس و از هر طبقه ای که بود. خود نیز چنان از گناهان غیبت و دروغ احتراز داشت که فوق تصور است. در ایام بیماریش _ که منجر به وفاتش شد _ یکی از علمای تهران برای عیادت به حضورش رسید. حاج شیخ عباس آن روز بسیار ناراحت و متفکر بود. آن عالم بزرگ می پرسد: «چرا ناراحتید!» پاسخ می دهد: «در سفری که به حج رفتم در مکه معظمه می خواستم به روش محدثین که از یکدیگر اجازه می گیرند از یکی از محدثان عامه اجازه حدیث بگیرم وقتی این منظور را با وی در میان نهادم، عالمی سنّی مطلبی گفت و من روی مصالحی به دروغ آن را انکار کردم. اکنون در این فکرم که فردای قیامت چگونه این دروغ را در محضر عدل الهی توجیه کنم؟»(1).

امام خمینی قدس سره

امام خمینی قدس سره

معروف است که می گویند روزی به گوش حضرت امام می رسد که طلبه ای غیبت یکی از علما را کرده. حضرت امام به قدری ناراحت می شوند که تب کرده و در بستر بیماری می افتند و درس خود را برای سه روز تعطیل می نمایند.