کتابخانه بالقرآن

ضیافت نور: پندهای اخلاقی به مناسبت ماه مبارک رمضان صفحه 35

صفحه 35

عاقبت ظالم

«مسعودی» در «مروج الذهب» می نویسد که یکی از دشمنان سر سخت اولاد علی علیه السلام و شیعیان او، «حجاج بن ثقفی» بود که در زندان های او پنجاه هزار مرد و سی هزار زن، زندانی بود که شانزده هزار تن از آنها بدون لباس و عریان بودند. دست او به خون یکصد و بیست هزار نفر بی گناه آغشته بود. او حرص و طمع عجیبی نسبت به قتل شیعیان و به خصوص سادات داشت و همواره تأسف می خورد که چرا در کربلا حضور نداشته و در قتل سیدالشهدا علیه السلام سهیم نبوده است.

در «روضات» نقل شده که این ملعون سه هزار قبر را در نجف نقش کرده تا قبر امیرالمؤمنین علیه السلام را پیدا کند اما موفق نشد و در «المسلوک» نیز آمده در سال هفتاد و چهار هجری قمری، خانه کعبه را خراب کرده و حجرالأسود را از آنجا خارج نمود اما حضرت حسین بن علی علیه السلام مجدداً آن را به کعبه باز گردانید و در محل خود نصب کرد.

نقل شده که روزی حجاج داخل خانه شد، دید که زنش «هند» مقابل آینه ایستاده و این اشعار را می خواند:

و ما هند الا قهره عربیه

سلیله افراس یحللها بغل

فان ولدت فحلا فللّه درّها

و ان ولدت بغلا فجاء بها بغل(1)

حجاج بسیار ناراحت شد و او را بالفور طلاق داد و بیرون کرد و چند هزار درهمی که مهریه اش بود را به غلامش داد تا به او بدهد.

1- هند زن زیبای عرب از نسل مردان شجاع است که او را قاطری به خود حلال کرده پس اگر پهلوانی بزاید جزای او با خداست و اگر جاهل و کودنی بزاید بخاطر پدر قاطرش بوده است.