ضیافت نور: پندهای اخلاقی به مناسبت ماه مبارک رمضان صفحه 41

«انی وجهت وجهی للذی فطر السموات و الارض حنیفا و ما انا من المشرکین»(1) من روی خود را به سمت کسی گردانیدم که آسمانها و زمین را آفرید من به او ایمان دارم و از مشرکین نیستم. حجاج فریاد زد: «روی او را از طرف قبله به طرف دیگری برگردانید» و سعید تلاوت کرد: «اینما تولوا فثم وجه اللّه»(2) یعنی هر جا که روی بگردانید، باز به سوی خداست. حجاج باز فریاد کشید: «او را به رو بخوابانید»، سعید گفت: «منها خلقناکم و فیها نعیدکم و منها نخرجکم تاره اخری»(3) یعنی شما را از خاک آفریدیم و به خاک باز می گردانیم و بار دیگر از خاک بیرون می آوریم. حجاج گفت: «معطل نشوید! زودتر او را بکشید». سعید که لحظه واپسین خود را حس کرد شهادتین را گفت و عرضه داشت: «خدایا به حجاج فرصت مده که بعد از من کس دیگری را بکشد». این را گفت و سر از بدنش جدا کردند اما وقتی که سر جدا شد، سر هنوز می گفت: «لا اله الا اللّه محمد رسول اللّه». بعد از آن حجاج مبتلا به اختلال حواس شد و پانزده روز بعد به سختی جان داد و هلاک گردید. گاهی از هوش می رفت و گاهی به هوش می آمد و می گفت: «مرا با سعید بن جبیر چکار؟». آن قدر این جمله را گفت تا به درک واصل شد. لعنه اللّه علیه(4).

توسل

توسل

خون مظلوم که بر زمین چکید، زمین و زمان در تلاطم می افتد تا انتقام او را بگیرد. اینجا یک جا بود که سر بریده ذکر خدا می گفت، یک جائی هم میان طشت طلا یک سر بریده ای شروع کرد به قرآن خواندن. اما وقتی سر سعید

1- انعام/79.
2- بقره/114.
3- طه/55.
4- کامل/4/129.