ضیافت نور: پندهای اخلاقی به مناسبت ماه مبارک رمضان صفحه 59

5. توبه

اشاره

5. توبه

اللهم اجعلنی فیه من المستغفرین و اجعلنی فیه من عبادک الصالحین و اجعلنی فیه من اولیائک المقربین برأفتک یا ارحم الراحمین

بار خدایا مرا در این روز از آمرزش خواهان قرار بده و مرا از بندگان نیکوکار و فرمان بردارت بدار و در این روز مرا از دوست داران نزدیک خود بگردان، به مهربانی ات ای دلسوزترین مهربانان.

(

«توبه» یکی از عالی ترین مدارج روحی و تکامل انسان است و حالتی است که انسان بعد از طغیان و سرکشی، به درگاه خداوند منان بازگشت می کند و درخواست بخشش و طلب عفو می نماید. حقیقت توبه سه چیز است: اول قوت ایمان دوم پشیمانی از کرده خود و سوم ترک آنچه که انجام داده شده و عزم بر جبران آن. این کار به اندازه ای نزد خداوند متعال نیکو و ارزشمند است که امام باقر علیه السلام فرمودند: «خداوند تبارک و تعالی از توبه شخص گناهکار خوشحال تر از کسی است که در بیابان توشه خود را گم کرده و ناگاه آن را پیدا می کند»(1).

چو پنجاه سالت برون شد ز دست

غنیمت شمر پنج روزی که هست

مخسب ای گنه کرده خفته خیز!

به قدر گنه آب چشمی بریز