ضیافت نور: پندهای اخلاقی به مناسبت ماه مبارک رمضان صفحه 63

نکند توبه نکرده است(1).

عن امیرالمؤمنین علیه السلام قال: لمن قال بحضرته استغفراللّه، ثَکَلتک امّک اتدری ما الاستغفار، هو درجه العلیین و هو اسم واقع علی سته معان اولها الندم علی ما مضی و الثانی العزم علی ترک العود علیه ابدا و الثالث ان تؤدّی الی المخلوقین حقوقهم حتی تلقی اللّه املس لیس علیک تبعه و الرابع ان تعمد الی کل فریضه علیک ضیعتها فتؤدی حقها و الخامس ان تعمد الی اللحم الذی نبت علی السّحت فتذیبه بالاحزان حتی یلصق الجلد بالعظم و ینشأ منها للحم جدید و السادس ان تذیق الجسم ألم الطاعه کما اذقته حلاوه المعصیه فعند ذلک تقول استغفر اللّه؛ کسی به آن حضرت گفت: «استغفراللّه» حضرت فرمود: مادرت به عزایت بنشیند، آیا می دانی که استغفار چیست. استغفار درجه کسانی است که در بالاترین جای بهشت مکان خواهند کرد و استغفار اسمی است که به شش معنی به کار برده می شود؛ اول پشیمانی از گذشته، دوم تصمیم گرفتن به اینکه دیگر هیچ گاه به معصیت باز نگردی سوم حقوقی که از آفریدگان بر گردنت هست بپردازی تا آنکه وقتی خدا را ملاقات می کنی گناهی برایت نمانده باشد، چهارم آنکه بپردازی به فریضه واجبی که آن را ضایع کرده ای و حقش را به جای آوردی، پنجم آنکه گوشتی را که از غذای حرام به پیکرت روئیده است را با اندوه فراوان آبش کنی تا پوست به استخوانت بچسبد و پس از آن گوشت جدیدی بر آن بروید، ششم آنکه به بدن خود درد فرمان برداری را بچشانی همان طوری که شیرینی معصیت را چشیده ای. هر گاه که چنین شد بگو استغفراللّه(2).

داستان

اشاره

داستان

زیر فصل ها

استماع لهو

شعوانه

توبه مقبول

گناه نابخشودنی

بیگانه ای آشنا

استماع لهو

استماع لهو

«مسعده بن زیاده» می گوید: در مجلس امام صادق علیه السلام بودم که مردی به آن حضرت گفت: «وقتی که داخل حیاط می روم کنیزان همسایه ام مشغول خوانندگی و نوازندگی هستند و گاهی اتفاق می افتد که من بیشتر آنجا توقف