ضیافت نور: پندهای اخلاقی به مناسبت ماه مبارک رمضان صفحه 96

که بین پدر و پسر تساوی رفتار باشد. بنابراین من که پدر هستم دست پدر را شستم و تو که پسر هستی دست پسر را»(1).

سرمایه سالیانه

سرمایه سالیانه

به حضرت علی علیه السلام خبر دادند ک طلحه و زبیر پشت سر حضرت می گویند: «علی فقیر است و چیزی ندارد». امام به کارگران خود فرمودند: «میوه ها و درآمد سالیانه مرا بفروشید و همه را در جائی جمع آوری کنید». آنها تمام میوه ها و محصولات حاصله از زحمت و عرق جبین مولا را فروختند و در اطاقی جمع کردند. حضرت دستور داد طلحه و زبیر بیایند. وقتی حاضر شدند فرمود: «این طلاها و نقره هائی را که می بینید حاصل یک سال زراعت من است که هیچ کس حقی در آن ندارد» و اطاقی پر از طلا و اشرفی که سرمایه کار و تولید خود بود را تماما به مستمندان بخشید و درهمی را برای خود برنداشت؟! در روایات آمده که حضرت با دست خود خانه هائی می ساختند و در اختیار مستمندان قرار می دادند. به عنوان مثال محله «بنی زریق» در مدینه، خانه هائی است که حضرت آنها را ساخته و به خاله های خود بخشیده و وقف مستمندان نمودند.

حج بی احرام

حج بی احرام

آورده اند که عارفی بنام «عبدالجبار مستوفی» به حج می رفت که هزار دینار همراه خود داشت. از کوچه های کوفه می گذشت که گذرش به خرابه ای افتاد دید. زنی در خرابه دنبال چیزی می گردد که ناگاه چشمش به پرنده ای مرده افتاد آن را سریعا برداشت و زیر چادر خود پنهان کرد و راه خانه اش را در