خوشا به حال چه کسی صفحه 15

1- *  پند حکیم- مؤسسه فرهنگی راه روشن- صفحه 25- سروده مؤلف

بخش: سوم

1- اشاره

خوشا به حال کسی که در آن چه انجام می دهد اخلاص داشته باشد. (1)

به تعبیری دنیا تجارتخانهی آخرت است و ما تاجرانی هستیم که با متاع دنیا برای خدا تجارت میکنیم. در این بازار، کسی سود میبرد که برای خدا و در راه خدا سرمایهگذاری کرده باشد: اگر عملی انجام میدهد، اگر چیزی فرا میگیرد، اگر به کسی مهر میورزد و اگر کسی بیزار است، همه و همه برای خدا باشد. بدیهی است که خدا به کسی مزد (اجر) میدهد که برای او کار کند. این «عمل در راه خدا و برای خدا» به اخلاص تعبیر میشود.

2- ریا؛ اسکناس تقلبی

اما آنچه نقطهی مقابل قرار میگیرد «ریا» ست. ریا هم چون اسکناس تقلبی است. با واریز آن به حساب اعمالمان، نه فقط پولی به حسابمان نمیرود بلکه پیگرد قانونی هم دارد. در هر حال، ما انسانها که در این دنیا به کاری مشغول هستیم و دست روی دست نگذاشتهایم؛ چه بهتر که عملمان برای خدا باشد و گرنه دستمال خالی میماند و جز ضرر نصیبی نمیبریم. امام صادق (علیهالسلام) میفرمایند:

«از ریا بپرهیزید زیرا هر که برای غیر خدا کار کند خدا او را به همان واگذار میکند.» 40

و ضرری بزرگتر از این نیست که خدا بندهاش را به غیر واگذارد: کسی که برای کسب شهرت و محبوبیت نزد مردم به کاری دست میزند، به مردم واگذار میشود. گویی خدا به او میفرمایند: «اجر و مزدت را نیز از همان مردم بخواه!» مانند کارگری که از صبح تا شب برای خانهی همسایه کار کرده است چرا که هم خسته شده و هم چیزی گیرش نیامده.

هر عمل کوچک یا بزرگ ما اگر برای رضای خداوند و در چارچوب دستور او باشد میتواند پاداش مهم بدنبال داشته باشد. به دو نمونه توجه فرمایید:

حدیثی برای بانوان: «اگر زنی برای خدا لیوانی آب به دست شوهرش بدهد، از عبادت یک سال برای او بهتر است.»41

حدیثی برای آقایان: «مردی که برای تأمین معاش خانوادهاش زحمت میکشد همچون مجاهد در راه خداست.»42