- آغاز سخن 1
- بخش: اول 2
- 1- اشاره 2
- 2- نمود های حسن خلق 4
- 3- پیامد های بد خلقی 6
- 1- اشاره 8
- 2- موارد انفاق 10
- 3- آداب انفاق 10
- 2- ریا؛ اسکناس تقلبی 15
- 1- اشاره 15
- 3- نشانه های اخلاص 16
- 4- آثار اخلاص 18
- 1- اشاره 21
- 2- سخنان نا به جا و ناصواب 22
- 2- انصاف از دیدگاه روایات 25
- 1- اشاره 25
- 3- مصادیق بی انصافی 26
- 4- برکات انصاف 28
- 1- اشاره 30
- 2- چه کنیم که به قناعت پیشگی برسیم؟ 33
- 3- راه های رسیدن به قناعت 34
- 1- اشاره 37
- 2- پیامد های دوستی های خوب و دوستی های بد 37
- 4- ملاکی برای دوست خوب 39
- 3- ضرورت ترک همنشینی با بدان 39
- 3- تفکر مثبت 41
- 1- اشاره 41
- 2- تفکر عبادتی بزرگ 41
- 4- زمینه های تفکر مثبت 42
- 5- اشاره به مبحث حجاب 43
- 6- برکات فکر کردن 44
- 1- اشاره 46
- 2- زمینه های عبرت 46
1- * امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام): طوبی لمن اخلص لله عمله و عمله - بحار ج77 ص 289
اما اگر همین اعمال ریاکارانه و تنها به خاطر نگاه دیگران باشد جز خستگی و از دست دادن سرمایهها نتیجهای نخواهد داشت.
3- نشانه های اخلاص
برای آن که خود را محک بزنیم و ببینیم تا چه حد دارای اخلاص هستیم، باید به دنبال این نشانهها باشیم. به کمک همینهاست که میتوان «اخلاص» را تمرین کرد:
1) فرد مخلص انتظار تعریف و تشکر ندارد؛
از عیسی علیهالسلام پرسیدند مخلص کیست؟ ایشان پاسخ داد: «کسی که کاری برای خدا بکند و دوست نداشته باشد از او تعریف کنند.» 43
همه میدانیم که انسان دوستدار تعریف و تمجید دیگران است، اما چرا مخلصان دوست ندارد از آنان تعریف شود؟ چون آگاهاند که تعریف و تجید ضررها و خطرهایی دارد: باعث غرور میشود، راه پیشرفت معنوی را سد میکند، از شوق انسان به عمل نیک میکاهد زیرا باعث ارضای خاطر او میشود. و...
امیرمؤمنان در خطبه شیوا و رسای «متقین» میفرمایند:
«وقتی از پرهیزگار تعریف و تمجید میکنند، میترسد و میگوید من بهتر از دیگران خود را میشناسم و خدا نیز مرا بهتر میشناسد. خدایا، مرا به واسطهی این سخنان مؤاخذه نکن و مرا بهتر از آنچه اینان میگویند قرار ده و ببخش آنچه را آنان خبر ندارد.»44
2) فرد مخلص از شهرت گریزان است:
امام هشتم شیعیان، امام رضا (علیهالسلام) میفرمایند: «عاقل، گمنامی را بیش از شهرت دوست میدارد.» 45 بدیهی است که شهرت مسئولیت انسان را سنگینتر و کار او را حساستر میکند. خطایی که از فردی مشهور و شناخته شده سر میزند، در جامعه بازتابی وسیعتر و عواقبی ناگوارتر دارد. اما با این همه، فرد ریاکار به واسطه نقصان عقل دوست دارد اگر هم کار نیکی کرد به همه بفهماند و همهجا جار بزند.
شاید شما هم شاهد این بودهاید که: دنیاپرستان و زراندوزان ترجیح میدهند دیگران از جزء جزء اموال آنان با خبر نشوند. موجودی حساب بانکی خود را مخفی میدارند، حتی در دفترها و اسناد خود دستکاری میکنند تا مأمور وزارت دارایی را هم بفریبند. چرا؟ چون میخواهند مالشان برای خودشان محفوظ بماند. فرد مخلص همین ویژگی را نسبت به داراییهای معنوی و اعمال صالح دارد، او ترجیح میدهد سرمایهی معنویاش که همان اعمال مخلصانهی اوست برای خودش محفوظ باشد و اجر آن را ضایع نکند.