- پیش گفتار 3
- عبادت 7
- فصل اول: آشنایی با چند اصطلاح 7
- پرورش 7
- بخش اول: کلیّات 7
- اشاره 7
- عشق 9
- نماز 9
- شیوه 9
- کودک 10
- اشاره 10
- فصل دوم: عبادت 10
- عوامل روی آوردن به عبادت 10
- اشاره 10
- 1 _ فطرت 10
- 2 _ بزرگی پروردگار 11
- 3 _ توجه به نعمت ها 12
- نقش عبادت در زندگی 12
- 1 _ اندیشه در کار خدا 13
- جنبه های گوناگون عبادت 13
- اشاره 13
- 2 _ انتظار ظهور امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف 14
- 4 _ کسب و کار 14
- 3 _ دانش آموزی 14
- اشاره 15
- 1 _ عبادت خاضعانه و خاشعانه 15
- گونه های عبادت 15
- 2 _ عبادت عاشقانه 16
- 3 _ عبادت آگاهانه و با حضور قلب 16
- 4 _ عبادت پنهانی 17
- 5 _ عبادت خالصانه 18
- اشاره 19
- جایگاه نماز در اسلام 19
- فصل سوم: نماز 19
- آثار نماز از دیدگاه آیات و روایات 21
- د _ یاد خدا 21
- ه_ یاری خواستن در کارها 21
- ج _ آرامش بخش دل ها 21
- ب _ دوری از بدی ها 21
- و _ پاکی روح 21
- الف _ دوری از فساد 21
- ز _ آمرزش گناهان 22
- اشاره 23
- اشاره 23
- فصل اول: ویژگی های کودک 23
- بخش دوم: اصول پرورش دینی کودک 23
- دوره های رشد کودک 24
- از تولد تا شش ماهگی 25
- ویژگی های کودکان دو تا چهار ساله 26
- ویژگی های کودکان چهار تا هفت ساله 27
- ویژگی های کودکان هفت تا دوازده ساله 30
- تعریف اصل 34
- فصل دوم: اصول پرورش دینی کودک 34
- اشاره 34
- اصول و مبانی پرورشی 36
- اشاره 36
- اصل تأثیرپذیری انسان 36
- الف) زمینه سازی 37
- ب) الگو سازی 38
- اشاره 42
- تبیین مسئولیت 42
- اصل تأثیر گذاری انسان 42
- اصل آراستگی سخن و سخن گو 43
- 1 _ آراستن ظاهر 43
- 2 _ سخن آرایی 43
- اشاره 43
- 3 _ بخشایش اشتباه 45
- 4 _ مژده دادن 45
- اصل رعایت تفاوت های فردی 46
- 5 _ پاداش دهی 46
- اشاره 46
- 1 _ تکلیف به اندازه توانایی 47
- 2 _ آگاه سازی 47
- 3 _ مجازات به اندازه اشتباه 48
- اشاره 49
- اصل کرامت تکوینی انسان 49
- 1 _ ابراز توانایی ها (نعمت ها) 50
- 2 _ تغافل 51
- اصل دل بستگی 53
- بخش سوم: عوامل و روش های پرورش دینی کودک 57
- فصل اول: عوامل مؤثر بر پرورش دینی کودک 57
- 1 _ خانواده 57
- اشاره 57
- الف _ وراثت 57
- ب _ محیط خانواده 58
- ج _ پدران و مادران مذهبی و آشنا به اصول پرورش 59
- اشاره 61
- الف _ فرهنگ 61
- 2 _ محیط اجتماعی 61
- ب _ جامعه 63
- ج _ دوستان 64
- 3 _ جایگاه اقتصادی 67
- د _ مطبوعات 67
- اشاره 67
- الف _ خانواده 67
- ب _ تغذیه حلال 68
- 4 _ رهبران اجتماع 70
- 5 _ نهاد آموزش و پرورش 71
- فصل دوم: روش های پرورش دینی کودک 72
- 1 _ تشویق و تحسین (کلامی و مادی) 72
- اشاره 72
- 2 _ الگوآفرینی مناسب 74
- اشاره 74
- الف _ آگاهی و شناخت 75
- ج _ کردار نه گفتار 75
- ب _ ایمان و باورداشت 75
- ویژگی های الگو یا پیام دهنده 75
- اشاره 75
- د _ اخلاق خوش و انس گرفتن با کودک 76
- ویژگی های کودک یا پیام گیرنده (نماز) 79
- چگونه کودک و نوجوان را به نماز فرا خوانیم؟ 80
- الف _ آمادگی محیطی 80
- اشاره 80
- ب _ آمادگی عقیدتی 80
- ج _ میانه روی 81
- الف _ آمرزش گناهان 82
- 3 _ بیان آثار نماز 82
- اشاره 82
- ب _ پیش گیری از خودبینی 83
- د _ نزدیکی به خدا 83
- ج _ جلب رحمت پروردگار 83
- 4 _ برپایی نماز جماعت 86
- اشاره 86
- اشاره 88
- یادآوری 88
- 5 _ بهره گیری از قصه و شعر در مورد نماز 88
- وقت نماز 89
- اشاره 89
- شعر نماز ویژه کودکان پیش دبستانی 89
- ای دختر مسلمان 90
- نماز و زندگی 91
- 6 _ آسان گیری 92
- فشرده مطلب 92
- بخش چهارم: همراه با برنامه سازان 95
- پیشنهادهای کلی و برنامه ای 95
- پرسش های مردمی 103
- معرفی نهادهای مرتبط با نماز 103
- پرسش های کارشناسی 104
- کتاب نامه 107
یاد شده را تأیید می کند:
َ الْوالِداتُ یُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کامِلَیْنِ لِمَنْ أَرادَ أَنْ یُتِمَّ الرَّضاعَهَ.(بقره: 233)
مادران باید دو سال کامل فرزندان خود را شیر بدهند، برای آن کس که بخواهد فرزند را کامل شیر دهد... .
بعضی از روان شناسان، دو سال اول زندگی را یک مرحله شمرده و آن را به دو دوره نوزادی و کودکی تقسیم کرده اند. دوره نوزادی از تولد آغاز می شود و تا دو هفتگی ادامه می یابد و پس از آن را تا دو سالگی، کودکی می نامند.
از تولد تا شش ماهگی
از تولد تا شش ماهگی
حالت تنش زمانی در کودکی پدید می آید که در شرایط ناراحت کننده ای قرار گیرد. نوزاد این حالت را با انقباض ماهیچه ها، افزایش درجه حرارت، دگرگونی در تنظیم فعالیت قلب و دستگاه تنفس و هم چنین ناراحتی های گوارشی نشان می دهد.
معمولاً پس از حدود دو ماهگی، هیجان در برابر محرک های خوشایند به صورت شادی، خنده و صداهای ویژه دیده می شود. او با واکنش در برابر حرکت دیگران، با صدای بلند می خندد و با چشم خویش، حرکت نور، صدا و اشخاص را پی می گیرد.(1)
1- مراحل رشد و تحول انسان، محمدرضا شرفی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1368، چ 3، ص 144.